Reptile Ride blijkt het inmiddels derde album van deze progressieve en melodische death metal band te zijn en het moet gezegd: progressief en verrassend is het zeker. Deze Finse heren kunnen extreem goed spelen en behoren tot het slag muzikanten dat waarschijnlijk in hun slaap nog duizelingwekkend solos kunnen spelen en een muzikaal talent hebben waarvoor menig gitarist zijn ziel wel vijf keer aan de duivel zou verkopen.
Het probleem alleen met veel getalenteerde muzikanten is dat ze ook heel graag willen laten zien, hetgeen soms wel een beetje te koste van de nummers gaat. Het progressieve element zou soms iets wat teruggeschroefd mogen worden en zou de muzikaliteit iets meer in dienst van de nummers mogen staan. Hierbij moet ik dan ook wel weer zeggen dat hoe vaker je het album hoort, hoe meer het een geheel begint te worden.
Mensen die zich heel goed een mengeling kunnen voorstellen van Arch Enemy en Meshuggah moeten zeker naar Reptile Ride luisteren. Het is een album waar opzich alles in zit: agressie, melodie en erg veel afwisseling, maar iets meer herkenbaarheid zou de band in mijn ogen goed doen. In ieder geval is Amoral een band met heel veel potentie. Van de ietwat aparte cd-hoes moet iedereen overigens maar het zijne denken.
Tracklist:
1. Leave Your Dead Behind
2. Nervasion
3. Hang Me High
4. Mute
5. Few And Far Between
6. Snake Skin Saddle
7. D-Drop Bop
8. Apocalyptic Sci-Fi Fun
9. Pusher
