Aangezien ik ten tijde van Amoral een interview met Finntroll-frontman Wilska had, kon ik niet veel van deze band meepikken. Al eerder omschreef ik de muziek van deze band als aardige, maar vrij standaard klinkende death metal en ook de paar nummers die ik live nog heb gehoord, klonken nauwelijks opzienbarend. Het is zeker niet slecht wat deze band laat horen, maar al na een paar nummers kon de muziek me niet echt meer boeien.
De Zweden van Naglfar spelen nu niet bepaald regelmatig in Nederland en hoewel de muziek van deze band misschien (evenals Amoral overigens) niet echt goed aansluit bij die van Finntroll, bleken veel mensen in De Effenaar naar dit optreden uitgekeken te hebben. Het geluid was vrij behoorlijk, maar toch had ik meer van dit optreden verwacht. Zo speelde de band nauwelijks nummers van het geweldige laatste album Sheol en knalde het live allemaal net iets minder dan op cd. Bovendien werkte de opkomst van zanger Kristoffer "Wrath" Olivius behoorlijk op de lachspieren met zijn dichtgeriste leren pakje (zo noemde een metgezel hem al "de Rob Halford van de black metal"). Maargoed, het gaat natuurlijk om de muziek en die klonk al met al zeker niet slecht. Misschien dat mijn verwachtingen dan ook gewoon iets te hoog waren. Hoogtepunt: het geniale I Am Vengeance, n van de beste black metal-nummers die ik de afgelopen jaren heb gehoord.
Finntroll kon vandaag helemaal niets fout doen bij het publiek. Toen de band het podium betrad onder het Harry Potter-deuntje Bakom Varje Fura (van Jaktens Tid), stond De Effenaar al half op zijn kop en toen het eerste echte nummer Kitteldags ingezet werd, was het hek van de dam. De keyboardpartijen kwam lekker duidelijk naar voren in de mix, waardoor het vrolijke, huppelige karakter van de nummers extra goed tot uiting kwam. Vooral van het album Jaktens Tid werden veel nummers gespeeld. Een goede zaak dus, aangezien dat album vol met geweldige nummers staat en zeker het beste Finntroll-album tot op heden is. Nummers als Slaget vid Blodslv, Skogens Hmnd, Jaktens Tid en Den Hornkrnte Konungen gingen er als zoete koek bij het publiek in en het was duidelijk dat de band door zoveel enthousiasme vanuit het publiek ook met heel veel plezier stond te spelen. Natuurlijk waren ook het debuutalbum Midnattens Widunder (met als hoogtepunt het geniale Rivfader) en het nieuwe album Nattfodd prima vertegenwoordigd. Jammer genoeg vloog de tijd om en zat het er na een kleine anderhalf uur alweer op, maar wt een geweldige liveband blijft dit toch!
