Zo ook het oorspronkelijk in 2002 verschenen debuutalbum The Challenge, dat misschien zelfs nog wel het beste werk van Lutomysl is. Er staan vier echte, lange nummers op dit album, die overwegend stevig doorhakken, maar door de sterke riffs wl voortdurend weten te boeien. Door de dominante (Oekraense) zang wint de muziek bovendien aan kracht. Met name het furieuze How Can One Sleep Peacefully en het prima Numbness weten te overtuigen.
Hoewel Lutomysl vrij traditioneel klinkt, laat de band zich toch niet direct vergelijken met andere bands. De enige vergelijking die in mij opkomt, is met het eveneens Oekraense Lucifugum. Beide bands hebben een redelijk karakteristieke manier van compositorische opbouw, waardoor ze duidelijk herkenbaar zijn als Oost-Europese bands, in tegenstelling tot Noord-Europese bands, die meestal toch nog steeds de mosterd bij grote namen als Darkthrone, Immortal en Mayhem halen.
Dat zal allemaal wel, hoor ik de meeste mensen nu denken, maar hoe zit het met de productie, die vaak bij Oost-Europese bands niet om aan te horen is? Die mensen kunnen gerust zijn, want The Challenge heeft een passende agressieve productie gekregen, waarbij vooral het heerlijke gitaargeluid en de luid in de mix liggende zang in positieve zin opvallen. Dat zijn namelijk ook de sterkste punten van Lutomysl. Het enige minpunt kan de drumcomputer zijn (of de als een drumcomputer klinkende drummer, mocht daar sprake van zijn). Mij stoort dat echter geenszins.
Liefhebbers van felle, ongepolijste, traditionele en toch niet als de zoveelste Darkthrone-kopie klinkende black metal houden, moeten dit album en deze band dan ook zeker maar eens een kans geven. Te verkrijgen bij de betere mailorders.
Tracklist:
1. Intro
2. How Can One Sleep Peacefully?
3. Truth Within
4. The Challenge
5. Alienation
6. Numbness
7. Outro
