In Amerika krijgt de koper van Opheliac namelijk niet n, maar twee cds. De eerste cd komt overeen met de twaalf eerste nummers van de Europese versie. Helaas moeten wij het hier doen met twee remixen en niet met de nieuwe nummers van de tweede schijf van de Amerikaanse versie. Hierdoor missen wij een aantal gedichten van Autumn en het geweldige, sarcastische nummer Thank God Im Pretty.
Ook de nummers die wl op onze versie van Opheliac staan hebben teksten met scherpe randjes. Muzikaal gezien zijn het stuk voor stuk aanstekelijke nummers met Victoriaans aandoende deuntjes, industrial invloeden en af en toe komt er een vioolpartij langs. Autumns stem is soms haast lieflijk en soms schreeuwt ze van woede haar teksten uit, zoals in het nummer I Want My Innocence Back. Teksten die overigens een bepaald stickertje hebben gekregen. Emilie Autumn is geen geweldige zangeres, maar dat is Madonna ook niet en die weet ook steeds opnieuw te verrassen met nieuw werk. Ditzelfde lijkt ook voor Emilie Autumn op te gaan, die zich ook lijkt te blijven vernieuwen.
Al bij de eerste luisterbeurt weet Opheliac te boeien en de aandacht vast te houden en dat is wat een goede cd ook behoort te doen. Uitschieters kan ik dan ook niet benoemen, want ieder nummer heeft iets speciaals. Iedereen die gothic en industrial ook maar een beetje kan waarderen, kan ik dit album dan ook zeker aanraden!
Tracklist:
1. Opheliac
2. Swallow
3. Liar
4. The Art Of Suicide
5. I Want My Innocence Back
6. Misery Loves Company
7. God Help Me
8. Shalott
9. Gothic Lolita
10. Dead Is The New Alive
11. I Know Where You Sleep
12. Let The Record Show
13. Dead Is The New Alive (ManipulatorMix By Dope Stars Inc.)
14. Liar (MurderMix By Brendon Small Creator Of Adult Swims Metalocalypse)
