Deze nieuwste creatie van Ellipsis met de titel Imperial Tzadik is geenszins een makkelijk te verteren plaatje geworden. Buiten dat het een wilde mengelmoes van stijlen is, is het ook nog eens een album met een enorme dramatiek die met name geschapen wordt door de zanger, die wel wat weg heeft van Nevermores Warrel Dane.
Een album dat dus niet in n hap valt te verorberen. Zoals de zanger op Warrel Dane lijkt, lijkt de muziek van Ellipsis soms ook wel wat op die van Nevermore, al is dat slechts bij vlagen. Het is vooral erg wild en onbezonnen, waardoor het soms wat chaotisch overkomt. Het spookachtige keyboardwerk draagt nog verder bij aan de mineurstemming op Imperial Tzadik.
Het musiceren lukt deze heren aardig, maar na een aantal nummers begint het toch wat te vervelen. Het is vrij veel van hetzelfde, en de niet zo heel gladde productie, zorgt er voor dat met name de vrij monotone drums niet zo goed voor de dag komen. Imperial Tzadik is daarmee een aardige plaat, maar weet ondanks het wat moeilijk te verteren geheel niet erg lang te interesseren. Meer variatie en betere productie zouden niet misstaan op een vervolgalbum.
Tracklist:
1. Perfect Rage
2. Imperial Tzadik
3. The Witness Tree
4. A Box In Ocean
5. Tribal Misericordia
6. Possessed By Dilemna
7. Mentalogy
8. Temple Of Anarchist Empire
9. Green Kommande
10. Liquid Machine X
11. Kingdom Of Hate And Green
