Het resultaat van de verschillende stijlen die gecombineerd worden is verbluffend. Hele open songs, die heel fris en poppy klinken worden afgewisseld met nummers met een donker randje. Chibis zang klinkt heel dromerig en is niet zo overdreven en irritant als veel van haar collegas in dit genre. Soms doet ze wel wat theatraal aan, maar het is nooit over de top.
Uitschieters zijn onder andere Red Stars, dat door de heftige gitaren aan het begin nogal industrial-achtig aandoet en zich door Chibis onschuldige meisjeszang ontpopt tot een meeslepend nummer. Ook Looking Glass is een pareltje, met fraaie synthesizergeluiden, die beluisterd door een koptelefoon helemaal perfect tot hun recht komen. Wat alle nummers echter kenmerkt is een heerlijk jaren tachtig gevoel, wat zorgt voor een geniepige pop-injectie, waardoor Walking With Strangers makkelijk te verteren is. Dat betekent overigens niet dat de plaat na eenmaal luisteren al zijn geheimen prijsgeeft, want het lijkt erop dat je bij elke luisterbeurt wel weer wat nieuwe kenteringen tegenkomt.
Als je nog steeds denkt dat we hier met een tweederangs After Forever, Epica of Lacuna Coil te maken heb je het mis. The Birthday Massacre klinkt origineel en luchtig en zou wel eens wat potten kunnen gaan breken in de toekomst. Ik ga ze alvast nauwlettend in de gaten houden. The Birthday Massacre zorgt met Walking With Strangers wat mij betreft voor n van de verrassingen van het jaar.
Tracklist:
1. Kill The Lights
2. Goodnight
3. Falling Down
4. Unfamiliar
5. Red Stars
6. Looking Glass
7. Science
8. Remember
9. To Die For
10. Walking With Strangers
11. Weekend
12. Movie
