Led Zeppelin, Kyuss en Masters Of Reality. Blues, rock, stonerrock en hardrock. Zo, nu weet je onmiddellijk hoe het Nederlandse Wallrus ongeveer klinkt. Ik had nog nooit van deze band gehoord en ken de vorige releases dan ook niet, maar op basis van de songs op Burn The Shivers moet ik wel zeggen dat deze act het verdient gehoord te worden.

Ze staan met ��n voet in de psychedelische 60�s, met de andere voet in de rock-getinte 70�s en hun hoofd bevindt zich deels in hogere sferen en deels in de stoner 90�s. Deze invloeden worden verwerkt in korte en bondige songs en van geneuzel of notenneukerij is geen sprake. De uitvoering is uiterst degelijk voor een onbekende band en zanger Rob Rietdijk slaat ook geen slecht figuur. Integendeel. En wanneer hij zijn mond eventjes houdt, dan neemt hij zijn mondharmonica te hand om de band toch een wat eigen geluid mee te geven.

Onlangs zat ik naar de re�nie dvd van Cream te kijken en ben ik vier keer in slaap gesukkeld, dan laat ik toch echt liever dit stijlgelijke Burn The Shivers nog wat rondjes draaien. Ik ben benieuwd of ze dit live ook kunnen waarmaken.

Tracklist:
1. Sentimental
2. The Hit
3. Tasmanian Oedipus Blues
4. High Plains Drifter
5. Burn The Shivers
6. On The Road To Be King
7. No Envy
8. Pirates Don�t Fly
9. Girls And Toys And Divine And Heat And Love And Time And Time Again
10. A 50lbs Better
11. Saint Of Entertainment
12. Here Comes The Weekend