Paul: Wallrus is opgericht in 1999. We hebben elkaar leren kennen via een project van de reclassering. We kwamen alle vier in hetzelfde jaar uit de gevangenis. Je kan dan aangeven waar je interesses liggen en we hadden muziek ingevuld op dat formulier. Onder begeleiding van muzikale professionals hebben we toen een instrument leren spelen en een band opgericht. Het was voor zalen heel interessant om ons te boeken omdat ze dan een berg subsidie kregen. We hebben toen ontzettend veel gespeeld. In het clubcircuit in Nighttown en zelfs in de Melkweg. En ook op festivals zoals Metropolis en Waterpop. Ons eerste album, The wind blows witches from the sky, verscheen in 2003 en daar na heeft het even geduurd voor we weer een nieuw album konden opnemen. Dat kwam ook omdat Joeri en Conrad nog een jaar hebben vastgezeten.
Hoe klonk die oudere muziek?
Rob: Wel eens een snelle walrus gezien? Bij iedere nieuwe release merk je dat de band weer wat rijper geworden is. Het streven is om wanneer we ooit echt belegen muziek zullen gaan maken, dat dan toch weer op onze eigen 'grand pardano' manier te doen.
Paul: We hebben nooit echt nagedacht over de muziekstijl. Dat is waarschijnlijk ook waarom we nu zoveel verschillende bands teruglezen in de recensies. Ik heb er eens de term slusher blues voor bedacht.
Wallrus bestaat uit vier leden. Kan jij eens aangeven wat de taak van elk bandlid is en welke invloed hij heeft uitgeoefend op het geluid van Wallrus.
Conrad: Meestal kom ik met een goed idee voor een nummer en dan gaan zij er allemaal keihard door heen staan te spelen. En het resultaat is dan.. nou ja je hebt het gehoord.
Rob: Het zit zo. Rob Rietdijk: zang/harmonica, de blues'n'noise-Wallrus, Conrad Freling: gitaar/zang, de singer/songwriter-Wallrus, Paul van Schaik: bas/zang de rock-Wallrus, Joeri Rook: drums de rock'n'roll-Wallrus. Eigenlijk zijn we een soort smurfen. Maar onder die pakkies lijken we meer op elkaar dan je in eerste instantie zou denken.
Om jullie muziek te omschrijven gebruikte ik de muziekstijlen stonerrock, rock, blues en hardrock en vernoemde ik de bandnamen Led Zeppelin, Kyuss en Masters Of Reality. Ben je het hier mee eens en welke muziekstijlen en bands ben ik nog vergeten?
Rob: Ik kan er best mee leven, maar laat iedereen het lekker zelf uitmaken.
Paul:Je zit aardig in de richting, maar je bent nog wel wat bands vergeten. Black Sabbath, Aerosmith, vroege Queen, Millionaire, Captain Beefheart, Howlin'wolf, Soundgarden en Queens of the Stone Age bijvoorbeeld.
Laten we nu het nieuwe album 'Burn The Shivers' eens bespreken. Waarom deze titel?
Rob: De titel dekt - op verschillende manieren - de lading van veel van de nummers op het album. Het is iets van 'door de hel en terug' of 'verzet je angst en ga er voor'. De wapenleus van Rotterdam - onze thuisbasis - luidt: "Sterker door strijd". Zoiets is het ook wel.
De teksten zijn erg afwisselend. Vinden jullie het belangrijk om dat aspect raadselachtig te houden?
Rob: Ik schrijf het maar op zoals het me toekomt. Naast het feit dat ze bij de muziek moeten passen, gaan de teksten ook nog wel ergens over hoor. In essentie zijn het verhaaltjes, blues teksten eigenlijk. En hier en daar autobiografisch. Maar ik vind het wel fijn als een ander er zijn/haar eigen interpretatie aan kan geven.
Paul: Ik probeer altijd zo min mogelijk naar teksten te luisteren. Er gaat altijd een boel magie verloren als je weet waar het over gaat. Ik dacht als kind bijvoorbeeld dat "kromiekraai" een strijdkreet was van buitenaardse wezens die de aarde kwamen vernietigen. Of een uitroep van indianen die een cowboy scalpeerden. Toen bleek Mick Jagger gewoon te zingen: grown man cry. Ik heb de plaat meteen weggegooid.
De foto op het cd-hoesje is ook vrij mysterieus. Wat voor machine zien we daar nu juist en waar is de foto genomen?
Rob: Haha, een machine. Die is goed. Misschien moeten jullie er maar een prijsvraag van maken.
Joeri: Zal ik het verklappen? Het goede antwoord is: Het is een Russische condoomverpakking.
Conrad: Die in Afghanistan ook wel als kuisheidsgordel wordt gebruikt.
Paul: Gefotografeerd op de Noordpool.
Ik vind het gebruik van de harmonica ook erg geslaagd. Hoe is dat instrument in jullie sound geraakt?
Rob: Ik bespeelde dat instrument al in eerdere bands en heb dat in Wallrus gewoon zonder te vragen voortgezet. Nu je het zegt, misschien vinden de andere jongens dat gejammer wel helemaal niet zo leuk..
Conrad: Het gaat er maar om dat we het allemaal naar ons zin hebben.
Jullie hebben een videoclip opgenomen voor de song 'High plains drifter'. Hoe was dat en ben je tevreden over het resultaat?
Rob: Dat was een hele toffe ervaring. Willem de Roon benaderde ons omdat hij graag een clip met ons wilde maken. Het werd, na een grondige voorbereiding, een lange draaidag met een hele leuke en professionele crew. De toewijding van alle betrokkenen zie je wel terug in het eindresultaat, denk ik.
Paul: Het resultaat is ver boven onze verwachting. De directeur van het Rotterdamse Filmfestival noemde de clip zelfs subliem.
Ik heb jullie nog nooit live gezien. Wat kan ik van een Wallrus show verwachten?
Rob: Vier jonge goden die hun sokken uit hun sandalen staan te spelen!
Jullie website is anders dan de gemiddelde website van een band. Willen jullie het graag altijd eigenzinnig aanpakken?
Rob: Ja. We zijn niet genteresseerd in hoe de buren het doen. Althans, we laten ons daar niet door leiden. We hebben verder geen hekel aan ze.
Wat willen jullie bereiken met deze band? Scheppen jullie genoeg voldoening met het spelen in de eigen provincie of willen jullie toch een investering doen om in vele zaaltjes doorheen het hele land te spelen?
Rob: We willen overal spelen; ook in het buitenland. Als het even kan, in het betere clubcircuit. Maar van dampende holen zijn we ook niet vies. Ahoy hoeft niet zo voor ons. Grote festivals dan weer wel.. Paul: Ik wil best in Ahoy spelen.
Joeri: Is dat wel groot genoeg?
Conrad: Het ligt er wel een beetje aan op welke dag het valt.
Tot slot deze laatste vraag. Waarom hebben jullie ooit voor de bandnaam Wallrus gekozen?
Rob: Vind je het geen goeie naam, of zo?! Deze toon bevalt me helemaal niet.
