Ik zal beginnen met een (zeer) kleine samenvatting over hun geschiedenis. BP is ontstaan uit de Ballerina Pimps in 1999, ze spelen in cross-over nu metal stijl met invloeden van Fear Factory, Stuck Mojo, Sevendust en nog veel meer. De productie van Still Feeling duurde van oktober (2001), tot januari (2002) alles is in eigen beheer gedaan en volgens het a4tje wat ik er bij kreeg dat ik dan voor verassingen kon komen te staan.
Zo en nu de het album dus :
Page 52 begint lekker met een rustig introotje waarbij drums en gitaar zeer goed samenwerken waardoor het echt geweldig klinkt. De zang op het liedje is ook zeer mooi en past er goed bij. Frantic daarintegen klinkt al zwaarder vergeleken met het vorige nummer, een duidelijk verschil. het nummer zit vol energie en laat je afkoelen met een prachtig gezongen chorus. Oftewel weer een goed nummer.
Tensed klink voor mijn gevoel al zeer minder dan de andere nummers, ik denk ook dat het meer een nummer is waar je van moet houden of niet...oftewel voor mij naar het andere nummer. Contained begint rustig wat mooi is maar naarmate het lied vordert krijg je een hardere kant te horen wat minder is en ook ietsjes te lang duurt om het een perfect nummer te maken. Het titelnummer is iets te nu-metal achtig voor mij, met wat rap die eigenlijk er toch wel inpast. Door het chorus wat we nu al in 3 eerdere liedjes hebben gehoort wordt het chorus ook onorgineel en minder aantrekkelijk. Maar in afwisseling van muziek in riffs zit het zeker snor, en na de solo is het rap gebeuren (gelukkig) afgelopen om rustig te eindigen.
Obligated begint zeer en met een pakkende riff en schakelt daarna over in ritmischme muziek en met de bekende nu-metal rap stem. Toch is het nummer niet slecht mede door de afwisseling en ook desondanks het nummer opnieuw begint. Het instrumentale Nebolous Skies klinkt aardig behalve de drumcomputer zonder dit zou het nummer er echt goed uiutspringen, dus jammer maar helaas een gemiste kans. Lost Boy is lekker chaotisch door goede samenhang van drums en gitaar wat natuurlijk positief is, hierin komen ook nog eens goed bedachte grunts in voor waardoor het nummer zeer goed is. Ook heeft het nummer een melodisch gehalte waardoor de zuivere stem er hier zeker goed inpast al met al dus een goed nummer.
3rd Command begint met muziek meer naar mijn smaak wat zwaar en melodisch is en dramatisch afloopt. Zo is er steeds een afwisseling tussen deze 2 stukken, en dus zeker een geslaagd nummer. Write Down heeft veel verschillende stukken waardoor het moeilijk is om het echt als geheel te omschrijven, wat ik dus ook niet zal doen dit nummer moet je echt voor jezelf luisteren om hem te beoordelen.
Oftewel als je van cross-over metal of nu-metal houdt is dit zeker een aanrader, maar als dat niet het geval dan moet je het ook niet kopen.