De Mexicaanse deathmetalgoden van Hacavitz brengen u zo'n Katun en alle duisternis die daarmee maar gepaard kan gaan. U dacht alle uithoeken van dit metalgenre reeds gekend te hebben? De meest extreme noten te hebben bedwongen? Uit iedere muzikale afgrond te kunnen klauteren? Think again, you fool! Want de oude wreedheid van een beschaving die tot verbeelding spreekt van velen is weer op vrije voeten en ook anno 2007 is geen mens bestand tegen de bloeddorst van een gevreesd ritueel die dankzij Hacavitz een tweede jeugd beleeft.
Als ik mijn lofzang jegens Katun de vrije loop zou laten zou ik honderden virtuele pennen hebben versleten eer ik halverwege was. Dit is de cd die de verzadigde deathmetalfan grijpt zoals deze zelden is gegrepen en flink door elkaar schudt zodat de regen van tanden, nagels, stukjes kraakbeen en uiteraard bloed de wereld omhult.
Wat maakt Katun dan ronduit geniaal? - hoor ik u denken. Welnu, stelt u zich een cd voor die als basisgeluid het midden houdt tussen de woeste, strakke, donkere en onvoorspelbare deathmetalgeluiden van bands als Morbid Angel, Manticore, Immolation, Sadistic Intent, Krisiun en Behemoth, de ruwheid van de oude Sepultura en de bloedstollende, ijskoude en door merg en been snijdende klanken van Mayhem, Funeral Mist en Leviathan. Dit alles wordt voorzien van een eigen draai waarin geschiedenis en religieafkeer centraal staan (zowel muzikaal als tekstueel), waardoor de agressie ontembare vormen aanneemt en het geluid voorzien wordt van subtiele touch die de antieke Mexicaanse beschaving in kaart brengt (het mooiste voorbeeld zijn de slotminuten van de opener Regnum Satani (In League with Satan we Ride)) met beide handen n voeten op de gaspedaal. Hacavitz heeft de typische Mexicaanse deathmetalsound met Katun volledig van zich afgeschud en het resultaat is uniek en overweldigend. Waar de voorganger Venganza uw hersenpap al van een ferme stempel voorzag kleurt Katun alles inktzwart alvorens iedere molecuul vakkundig wegrot.
Katun kent een abrupt begin en einde (voor het slot heeft de band een Dark Angel-nummer in een prikkende cactusjas gestoken). Geen intro's, slechts een schreeuw die geen kans tot herhaling krijgt. Hacavitz staat met deze morbide creatie een angstaanjagende hangbrug tussen het Mexicaanse heden en verleden, een ongevenaarde creatie die grote kans maakt om de geschiedenis in te gaan als de beste Mexicaanse plaat ooit.
Tracklist:
1. Regnum Satani (In League With Satan We Ride)
2. Tenieblas - Tenochtitlan
3. Motlatito Yn Quetzalcoatl
4. Summoning Self-Destruction
5. Omitzhuicazquia Tezcatlipoca
6. From Sin To Honour
7. Ride Thee Nebulah
8. Ya Notsi De Huitzil
9. Rex Funebre
10. Serpents Ov Smoke
11. Hunger Of The Undead
