Als je bassist, songwriter, en opperhoofd bent van een toonaangevend metalcombo, dan tel je niet mee als je jouw positie niet gebruikt om een getalenteerd vrouwtje te promoten. Zo ontfermde Lemmy (Mot�rhead) zich begin jaren tachtig over Girlschool, terwijl Steve Harris (Iron Maiden) zijn fraaie dochter Lauren tegenwoordig steevast meeneemt op toernee. Zo ook Manowarrior Joey DeMaio. Hij heeft zijn oor laten vallen op zangeres Maria Breon. Het eerste wapenfeit van de rond haar geformeerde band HolyHell (met voormalig Manowar-drummer Kenny �Rhino� Edwards) was een reeks optredens in het voorprogramma van Manowar. Nu verschijnt dan het eerste studio-werk van HolyHell, vanzelfsprekend op het Magic Circle label van Joey DeMaio.

Apocalypse bevat vier songs, waarvan drie originele composities zijn van de hand van DeMaio zelf. De teksten behandelen het einde der tijden en de strijd tussen de engelen uit hemel en hel. Gezien de naam van de band, lijkt sprake een vaststaand tekstueel concept. De muziek is uitermate bombastisch. Dankzij de vrouwelijke vocalen liggen vergelijkingen met Nightwish en Within Temptation voor de hand. Lekkere snelle stukken worden afgewisseld met sfeervolle, balladeske passages, waarin zangeres en band helaas wat minder sterk voor de dag komen. De hoge en harde uithalen van Breon zijn uitstekend, maar haar zang tijdens de rustige momenten vraagt enige gewenning. Haar stemgeluid refereert aan Linda Perry (4 Non Blondes) en Alanis Morissette. Mijn favoriete song is daarom de relatief kort maar krachtige, up-tempo titelsong van Apocalypse, waarin Breon lekker tekeer mag gaan, ondersteund door achtergrondkoren.

Het vierde nummer is een live registratie van het titelstuk uit Andrew Lloyd Webber�s musical Phantom Of The Opera. Hiervan is ook een beeldregistratie op het schijfje opgenomen. Breon gaat een duet aan met, u raadt het al, Manowar-zanger Eric Adams. Deze track legt de zwaktes van HolyHell duidelijk bloot. Hoewel Breon behoorlijk wat power heeft, blaast Eric Adams haar van het podium af. Daarnaast spelen de gitaren een ondergeschikte rol. Ze voegen pas in het tweede deel van het nummer iets toe. Wat dat betreft past Phantom Of The Opera prima bij de eigen composities. HolyHell presenteert hier namelijk een licht verteerbare musicalversie van power metal met een fantasy (goed versus kwaad) thema. Het is niet origineel, maar zolang DeMaio goede songs voor de band blijft schrijven, wel smakelijk.

Voor de Manowar-fanaat is dit, dankzij de gastbijdrage van Eric Adams, een verplichte aanschaf. Dat blijkt uit de enthousiaste reacties van het publiek zodra het merkt dat Adams het toneel betreedt. Dankzij de blinde aanschaf door Manowar-fans is deze mini-cd in de eerste week van verschijnen zelfs in de Duitse single top 100 terechtgekomen. Ook voor liefhebbers van gothische power metal is HolyHell absoluut een aanrader, dankzij de bovengemiddelde composities. Ik kijk alvast uit naar het eerste volledige album van deze band.

Tracklist:
1. Apocalypse
2. Resurrection
3. Phantom Of The Opera (Live)
4. Last Vision