De naam Richard Andersson zal bij veel liefhebbers van progressieve metal wel een belletje doen rinkelen. Niet alleen maakte hij met zijn vingervlugge toetsenwerk furore bij de uitstekende band Time Requiem, maar ook met dit soloproject timmert hij alweer enkele jaren stevig aan de weg. Tears of the Sun is alweer het derde album dat Andersson onder zijn projectnaam A Space Odyssey uitbrengt. Hoewel dit album slechts ��n jaar na het geweldige The Astral Episode verschijnt, is er heel wat veranderd.

De grootste verandering is voor mij meteen in zekere zin de grootste tegenvaller: zanger Nils Patrik Johansson � de man die de vorige albums zoveel extra�s meegaf met zijn ongepolijste, magnifieke stembanden � is ingewisseld voor David Fremberg (bekend van Andromeda). Nu heeft deze beste kerel eveneens een goede stem, maar in de vergelijking met Johansson blijft hij toch ver achter. Ook in muzikaal opzicht is er wel wat veranderd: waar de eerdere albums vol instrumentale spierballentaal stonden, klinkt Tears of the Sun wat ingetogener en meer op de ouderwetse hardrockleest geschroeid.

De gevolgen van de wijzigingen zijn dat Tears of the Sun op zichzelf genomen een prima hardrockalbum is met een moderne, krachtige productie, maar dat het album de vergelijking met zijn voorgangers niet kan doorstaan. Het zou echter onterecht zijn om dit album daar volledig op af te rekenen, want ondanks de niet helemaal ingeloste hoge verwachtingen is Tears of the Sun een lekker album geworden, dat zeker de liefhebbers van Jorn Lande zal aanspreken.

Tracklist:
1. The Bohemian Werewolf
2. Obsession
3. Miracles In Daylight
4. Killing The Myth
5. Dark Wings Of Universe
6. The Awakening
7. Tears Of The Sun
8. The Northern Silence
9. Bloodspill