We spreken in dit geval over het in 2004 verschenen debuut van Blackfield . Het betreft hier een samenwerkingsverband tussen Porcupine Tree mastermind Steven Wilson en de Israelische songwriter Aviv Geffen. De twee heren hebben hun krachten gebundeld en leveren daarmee dit eerste wapenfeit af.
De stijl op het album laat zich omschrijven als een overduidelijk door Porcupine Tree benvloed geluid. Er valt echter een belangrijk verschil te ontdekken en dat is de eenvoud van het materiaal. De instrumentatie en de songs zijn bewust eenvoudig en doeltreffend gehouden. Wat mij betreft had dit niet beter gekund. Het resultaat is een melodieus album dat aanleunt tegen de rock muziek. Echter zouden we de band daarmee tekort doen, omdat Blackfield in feite zoveel meer is dan dat. Blackfield is namelijk pure emotie. Zowel depressie, naargeestigheid, weemoed, nostalgie en in zekere zin ook optimisme zijn in de muziek verwerkt. Natuurlijk vanwege de unieke zangstem van Wilson, maar ook vanwege de treffend geschreven songs.
Het album mag vrij kort zijn, maar het voordeel is dat het hier geen moment verveeld. Men is bewust dichtbij het basisgeluid gebleven zonder overdreven veel arrangementen of complexe structuren in te zetten. Waar veel progressieve bands dan nogal eens in een saai geneuzel vervallen, staat hier de song op de eerste plaats.
Tien songs lang krijgen we heerlijke rustige muziek voor de kiezen, waarin tranentrekkend mooie melodien en genuanceerde uitbarstingen de voornaamste ingredinten vormen binnen het totaalgeluid. De prachtige sfeer komt nog het beste tot uiting in het sterke titelnummer, het melancholische Pain en afsluiter Hello. Nummers die in al hun soberheid en eenvoud gemakkelijk ongekende schoonheden weergeven die de luisteraar in het diepste van de ziel raken.
Dit is geen muziek gemaakt met commercile doeleinden. Hier is met hart en ziel aan gewerkt en zoals gezegd is het een zeer emotionele ervaring geworden.
Het prettig geproduceerde album kent vele hoogtepunten en de subtiele details maken elke luisterbeurt weer tot een belevenis. Dit is muziek die nooit zal vervelen. Tijdloos en gevoelig, de kracht van pure emoties. En waar vind je dat vandaag nog in de hedendaagse muziek?
Precies, dit album hoort in de kast te staan bij elke liefhebber van zweverige melodieuze rock muziek met een progressief randje.
Prachtig album.
Tracklist
1. Open Mind
2. Blackfield
3. Glow
4. Scars
5. Lullaby
6. Pain
7. Summer
8. Cloudy Now
9. The Hole In Me
10. Hello
