Met Loudspeaker steekt gitarist Marty Friedman zijn middelvinger op naar alle Megadeth-fans die beweerden dat Marty niet meer �metal� was. Zijn zesde soloplaat is namelijk een lesje in �Fris en bevliegend metalgitaarspel voor de vergevorderde�. Dit volledige instrumentale album (enkel tijdens Coloreas Mi Vida komen enkele zanglijnen voor) bevat namelijk tonnen van uitstekende riffs, leads en gitaarsolo�s waar Dave Mustaine tegenwoordig enkel maar van kan dromen.

Het album schiet met Elixir als een wervelwind uit de startblokken en het spelplezier spat er vanaf. Ook de andere muzikanten die op Loudspeaker te horen zijn, hebben het duidelijk naar hun zin. Naast mij geheel onbekende Japanse muzikanten (Marty woont tegenwoordig in Japan) laat vooral topbassist Billy Sheehan horen dat hij een meerwaarde kan zijn voor welk album dan ook.

En er komen ook twee heel gesmaakte gastbijdrages langs. Zo siert Dream Theater gitarist John Petrucci Black Orchid met een fraaie tegendraadse solo en heeft niemand minder als Steve Vai al het gitaarwerk op Viper verzorgt. Naarmate het album vordert komen er ook enkele rustige passages langs, maar Loudspeaker is toch vooral een snel en flitsend album geworden dat met vlagen doet denken aan Megadeth�s Countdown To Extinction en Cacaphony�s legendarische Speed Metal Symphony.

Ten slotte nog een tip: draai dit album niet in de auto want dat zal gegarandeerd tot een snelheidsboete leiden.

Tracklist:
1. Elixir
2. Street Demon (Santa Rosa Wrecking Crew Mix)
3. Black Orchid
4. Paradise Express
5. Sekai Ni Hitotsudake No Hana
6. Glycerine Flesh
7. Stigmata Addiction
8. Viper
9. Coloreas Mi Vida
10. Devil Take Tomorrow
11. Static Rain