Het is voornamelijk pure black metal dat de klok slaat op dit album, hoewel een nummer als Antireligious een flinke scheut primitieve thrash daardoorheen gooit. Ook de andere nummers worden gekenmerkt door een heerlijke, haast pakkende groove, die ervoor zorgt dat Goatcraft Torment een redelijk eigen gezicht heeft gekregen. Verwacht echter geen moderne Darkthrone- of Satyricon-perikelen: Urgehal maakt nog altijd onomstreden black metal. Denk aan een mengeling van Armagedda en het (geweldige) Zweedse Pest en je hebt een prima beeld van dit album.
Productioneel gezien valt er niets op Goatcraft Torment af te dingen. De productie klinkt helder, maar met een lekker smerig randje, waarbij vooral het vette drumgeluid een pluspunt vormt. Bovendien verveelt het album in de ruim vijftig minuten geen moment, wat vooral te danken is aan het afwisselende materiaal. Waar het titelnummer, Risus Sardonicus en Satanic Black Metal In Hell vooral lekker agressief uit de speakers komen knallen, wordt met Ddsmarsj Til Helvete en Nefastus Nex Necis het gaspedaal een beetje losgelaten.
Als kritiekpunt zou je kunnen aanvoeren dat Urgehal met dit album niets anders doet dan platgetreden paden bewandelen, maar daarmee wordt de band toch echt tekort gedaan. Want zolang de heren onoriginele, maar vet geproduceerde, heerlijk rossende platen vol uitstekend geschreven black metalnummers blijven afleveren, zal het gebrek aan originaliteit mij een rotzorg zijn. Een dikke aanrader.
Tracklist:
1. Goatcraft Torment
2. Risus Sardonius
3. Antireligis
4. Ddsmarsj Til Helvete
5. Satanic Black Metal In Hell
6. Nefastus Nex Necis
7. Gathered Under The Horns
8. Selvmordssalme
9. Sentiment Of Chaos
10. Et Steg Nrmere Lucifer
