Het is op zijn zachtst gezegd ironisch te noemen. Toetsenist Richard Andersson � de drijvende kracht achter Time Requiem � heeft voor het opnemen van het derde album �Optical Illususion� besloten de gehele line-up te verversen, maar levert wel een album af dat precies in het verlengde van zijn voorgangers ligt. Centraal staat natuurlijk weer het vingervlugge toetsenwerk van Andersson zelf, en het mag nog wel benadrukt worden: deze kerel k�n echt een partij spelen.

Helaas voor Andersson hebben we hier echter alweer met zijn derde album te maken. Als �Optical Illusion� de debuutplaat van Time Requiem was geweest, was ik oprecht verrast geweest. Nu heeft de band al eerder de uitstekende albums �Time Requiem� en �The Inner Circle of Reality� uitgebracht, om over het geniale project Richard Andersson�s Space Odyssey nog maar te zwijgen. Met andere woorden: �Optical Illusion� klinkt te voorspelbaar en te gemakkelijk in elkaar gedraaid.

Toegegeven: de productie van het album is geweldig en dat we hier te maken hebben met geweldige muzikanten staat ook buiten kijf. Maar wat ik mis, zijn de nummers die zo goed in elkaar zitten dat ze zich meteen in je hoofd nestelen. De nummers waar je na tientallen keren nog steeds geen genoeg van krijgt. Dat Andersson het schrijven van zo�n nummers in zich heeft, bewijzen de vorige albums.

Positieve uitschieters zijn het titelnummer, het dromerig beginnende �Ocean Wings�, dat zich ontpopt tot een heerlijk Symphony X-achtig nummer dat niet had misstaan op �The Odyssey�, en de afsluiter "Sphere of Fantasy". Feitelijk staan er ook geen slechte nummers op dit album. Ik mis alleen de frisheid van de eerste twee albums. Voor de fans van prog/power metal is dit al met al een prima album, maar degenen die al bekend zijn met het eerdere werk, kunnen toch wel rekenen op een lichte teleurstelling.

Tracklist:
1. Sin To Sin
2. The Talisman
3. Optical Illusion
4. The Ashen Soul
5. Ocean Wings
6. Creator In Time
7. Miracle Man
8. Sphere Of Fantasy