Deze keer heeft Ensoph namelijk gekozen om hun sound toegankelijker te maken. De songstructuren zijn eenvoudiger en catchier, en ook de dynamiek die voorheen ontstond uit de contrasterende stijlen heeft flink aan kracht ingeboet. Ensoph was altijd al een beetje cheesy (soms meer dan een beetje), maar ze toonden aan over meer dan genoeg interessante ideen te beschikken om de muziek toch zeer luisterbaar te maken. Nu blijkt dat alle boeiende ideen al opgebruikt waren voor de eerste twee albums. Blijft over een middelmatige Italiaanse belegen kaas waar de muizen hun neus nog voor ophalen.
De zanger is nog steeds prettig gestoord en de fluit is ook weer van de partij, maar dat kan deze gezapige plaat helaas niet meer redden. Wellicht dat ze, vanwege het toegenomen toegankelijkheid, in eigen land met dit album meer zieltjes winnen dan met Opus Dementiae, maar op die van mij hoeven ze niet meer te rekenen. Teleurstellend zwaktebod.
Tracklist:
1. In the Name of Freedom
2. Condemned
3. Kirillow's Bullet (Aleksjej Nilyc: A Russian Trilogy Pt. 1)
4. D-Generation
5. Icons in the Dust
6. Un Petalo Di Pieta
7. Getsemani
8. The Source Becoms Desert
9. Holy Bleeds (Rodian Romanyc: A Russian Trilogy Pt.2)
10. Pain, Pride and Regret
11. Leaving No Trace Behind
12. In the Name of Freedom (Reprise)