Dit jaar hebben we met sterke nieuwe albums van Ram-Zet, Sarcoma Inc. en Therm.Eye.Flame. al heel wat goede, innovatieve post-black metal releases langs zien komen. Je zou haast gaan denken dat de grenzen van het genre flink verlegd zijn geworden, maar in de underground bewijzen genoeg bands dat er nog altijd behoefte is aan de primitieve, oorspronkelijke black metal van eind jaren 80 en begin jaren 90. Het Engelse Code lijkt te kiezen voor de gulden middenweg en combineert beide uitersten in een erg interessant debuutalbum.

De acht nummers op Nouveau Gloaming zijn bijzonder gevarieerd en laten een vrij breed scala aan invloeden horen. Zo is opener The Cotton Optic een groovend, haast �black �n roll�-achtig nummer, dat een brug tussen het verleden en het heden vormt. De gitaarpartijen klinken ouderwets, maar de moderne, licht mechanische productie geeft het nummer een hedendaags gezicht, dat zeker raakvlakken toont met het nieuwe werk van Satyricon. Het hieropvolgende Brass Dogs is veel deprimerender qua karakter en komt af en toe een beetje in het straatje van Xasthur qua gitaarwerk, zonder overigens ergens �cht daarop te gaan lijken. Daarvoor klinkt Code weer te modern. Ook uit de rest van het album blijkt dat deze heren graag veelzijdig te werk gaan.

Ik heb dan ook niet echt iets aan te merken op dit werk. De afwisseling tussen de nummers komt het luisterplezier ten goede, maar eigenlijk vind ik groovende beuknummers als het eerder genoemde The Cotton Optic en Aeon in Cinders het beste. Van mij mag Code daar op een volgend album dan ook wat meer nummers van opnemen. Desondanks is Nouveau Gloaming een sterk album geworden, dat een breed scala aan black metal-liefhebbers zal aanspreken.

Tracklist:
1. The Cotton Optic
2. Brass Dogs
3. An Enigma In Brine
4. A Cloud Formed Teardrop Asylum
5. Aeon In Cinders
6. Tyburn
7. Radium
8. Ghost Formula