Het verschijnen van een nieuwe release van doom-force majeure Reverend Bizarre is altijd weer een bijzondere gelegenheid. Of het nou om EP�s (Harbinger of Metal), compilaties (Slice of Doom), bonus discs (Return to the Rectory) of singles (Slave of Satan) gaat, het materiaal is vrijwel altijd van stellair niveau. Wat mij betreft is Reverend Bizarre dan ook ��n van de beste, zo niet d� beste, traditional doom band van het moment, en dit nieuwe meesterwerk doet m�n waardering voor de drie doomgoden alleen maar toenemen.

Opmerkelijk is dat II: Crush the Insects, zoals de titel al aangeeft, pas het tweede offici�le album van het illustere doomtrio is. Harbinger of Metal mocht dan een lengte van 74 minuten beslaan, de Finnen stonden erop dat het schijfje als EP op de markt werd gebracht, omdat er in principe maar drie volwaardige, originele nummers op stonden.

Wat Crush the Insects dus in essentie de opvolger van In the Rectory of the Bizarre Reverend (onlangs opnieuw door Spinefarm uitgebracht, met geweldige bonus disc!) maakt. De kracht van deze nieuwe plaat ligt hem in het verschil met het debuut. Liet Harbinger of Metal in de vorm van From the Void en The Wandering Jew al de onconventionele kant van Reverend Bizarre zien, de eerste twintig minuten van Crush the Insects staan ongetwijfeld garant voor de nodige fronsende wenkbrauwen.

Het album komt namelijk met de nummers Doom Over the World, The Devil Rides Out en Cromwell nogal up-tempo op gang. Vooral de laatste klinkt bijna opgewekt, maar desondanks is dit toch echt wel doom en laten deze nummers een kant zien van de band waar we tot voorheen alleen nog maar flarden van hadden opgevangen.

Crush the Insects kent tevens drie nummers waar de doorgewinterde Reverend Bizarre volgeling inmiddels al meer dan vertrouwd mee is. Het gaat hier om het al genoemde Doom Over the World (een op de Slice of Doom-compilatie verschenen anthem waar ik keer op keer kippenvel van krijg), het van dezelfde cd bekende Fucking Wizard (met die prachtige teksten en geweldige versnelling aan het einde) en een kortere versie van Slave of Satan, een nieuwer nummer (met als thema na�eve �satanisten�) waarvan de volledige versie een paar maanden geleden al als single uitgebracht werd. Ik vind de langere versie iets sterker vanwege de grotere hoeveelheid details en franje, maar de album-edit van deze monstruositeit mag er ook zeker zijn.

Blijven erover drie gloednieuwe tracks, waarvan vooral de epische barbarenhymne By This Axe I Rule! een ijzersterke indruk maakt. Het zware Council of Ten slaat halverwege om in een stevig rockend nummer met interessante dubbele zanglijnen, en het treurige Eternal Forest valt op als ��n van de meest mooie, po�tische werken van Reverend Bizarre. Er staat zoals gewoonlijk geen zwak nummer op het album, waarmee het trio het wederom voor elkaar heeft gekregen om een subliem meesterwerk af te leveren.

Tracklist:
1. Doom Over the World
2. The Devil Rides Out
3. Cromwell
4. Slave of Satan
5. Council of Ten
6. By This Axe I Rule!
7. Eternal Forest
8. Fucking Wizard