Gooi een flinke dosis brute metal, hardcore (punk) (metalcore zo je wilt) en doom bij elkaar en je hebt het geluid van het Britse enorm kwade Raging Speedhorn, dat zij etaleren op hun derde album How The Great Have Fallen. Ze vergelijken met n band zou ze te weinig krediet geven, want de invloeden zijn divers en talrijk. Motrhead, Black Sabbath en Entombed zijn slechts enkele bands waar wel iets van terug is te horen.
Het album is grofweg te verdelen in twee delen, namelijk een serie hardcore-achtige begintracks en naar het einde toe tracks met een doom-orintatie met heerlijk lome riffs die worden aangevuld met uitstapjes naar de hardcore van het begin van het album. Dit alles met de schreeuwerige zang van het zangduo Frank Regan en John Loughlin. Wat de tien nummers nog meer gemeen hebben, is de enorme hoeveelheid energie en agressie die zij uitstralen. Een moment rust wordt je met deze plaat niet gegund en je zult hard je best moeten doen om stil te blijven zitten.
De tweede helft van het album vind ik persoonlijk wat beter met geweldige wisselingen tussen het keiharde begin van het album en trage doom. Bijvoorbeeld in het nummer Fuck You Pay Me met een keihard begin en einde, maar een verrassend doom-midden. Na al dat geweld worden we nog verrast op een hilarisch telefoongesprek over een black metal band.
Raging Speedhorns derde album How The Great Have Fallen kent dus geen gebrek aan stijl en afwisseling, hoewel die bijna een uur durende pure agressie aardig vermoeiend is en je het op een gegeven moment ook wel gehoord hebt.
Tracklist:
1. A Different Shade of Shit
2. Oh How The Great Have Fallen
3. Dead Man Walking
4. Master of Disaster
5. Snatching Defeat from The Jaws of Victory
6. How Much Can A Man Take
7. Fuck You Pay Me
8. Slay The Coward
9. The Infidel Is Dead
10. Dont Let The Bastards Grind You Down
