Deze band is ziek. Niet dat ze enge ziektes hebben, rare idee�n verspreiden of aan psychische aandoeningen leiden. Neen, deze Fransozen leiden aan het �voor-��n-liedje-leuk-maar-alstublieft-niet-meer-syndroom�. De heren hebben in het verleden al voldoende ervaring opgedaan, zowel op release gebied als op live gebied, maar de afwisseling in de muziek is op dit �Dystopia� nihiel.

De atmosferische up-tempo metal met lichte doom inslag worden beheerst door overdreven aanwezige keyboards, saaie standaard gitaarlicks en t� zielloze zang. Zanger Lo�c Malassagne zingt voor een Fransman vrij goed de cleane Engelstalige zanglijnen maar geheel dialectloos is hij jammer genoeg niet, zodat zijn prestatie �redelijk� kan genoemd worden. Deze zangpartijen worden af en toe onderbroken door een standaard (lees: saaie) grunt van bassist Marc Caniers. De meeste liederen duren kabbelen dan ook nog eens te lang door zodat �Dystopia� maar een vrij saaie bedoening is.

Ik wens de groep dan ook veel miserie, conflicten en tegenslagen toe, zodat ze volgende keer een melancholische plaat maken die oprecht en aangrijpend overkomt. Tot dan, zou ik uw verdiende geld niet aan Anthemon spenderen. Om deze recensie toch maar leerzaam af te sluiten, �Dystopia� staat voor een levensconditie die extreem slecht is door oppressie en geweld. Zeg nu nog maar eens dat je niets kan leren van een Metal ezine!

Tracklist:
1. Above Us
2. Foretell Omega
3. Chatter Of The Tube
4. Recall The Absence
5. Tuned To A Dead Channel
6. La Chute De l'Architecte
7. Manifold Of ...
8. Serene Eves