In het geval van Capitollium is dat anders. Deze eenmansband van een zogenaamde St.Julius levert met dit album het tweede wapenfeit af en eerlijk gezegd maakt de symfonische black metal totaal geen indruk op mij. De keyboards staan veel te veel op de voorgrond en de gitaren zijn naar de achtergrond verdrongen. Het doet me soms denken aan Oath of Cirion. Een band die ook keyboards als meest dominerende factor gebruikte. Wist die band wel gave sferen te creeren, Capitollium lukt dat niet.
De drumcomputer klinkt zo saai en mechanisch als de pest en de vocalen zijn ookal niet om over naar huis te schrijven. Ik geef toe dat er soms best wat aardige ideen voorbij komen, maar de voorspelbaarheid en de ongenspireerde keyboardpartijen verpesten het geheel compleet.
Op het album staan 13 nummers en met een speelduur van bijna een uur word deze muziek al gauw slaapverwekkend. Spanning, complexiteit en spontaniteit ontbreken binnen de muziek en dat is erg jammer. Nummers als Aurora in the Nightsky of saaie moeizaam voortslepende Unleashed Sorrow hebben gewoon totaal gebrek aan de bovenstaande factoren en daarnaast klinken de klassieke invloeden ongepast en onzinnig. De productie is dan ook nog eens vreselijk iel, waardoor diepgang ontbreekt en zo kan ik nog wel even blijven doorgaan.
Mijn tip aan de heer Julius is, dat hij gewoon een hele band bij elkaar regelt. Een stevigere variant gaat spelen en niet eeuwig blijft hangen in dit uitgemolken genre. Andere optie is natuurlijk het hele gedoe maar op te doeken en je voortaan ver houden van het black metal genre. Een klote cd dus, alleen geschikt voor mensen die zelfs de meest saaie prominente keyboards geweldig vinden. Jammer!
Tracklist
1. Inverted Chant
2. Fire in His Hands
3. The Will and the Order
4. Aurora in the Nightsky
5. Oblivion of Thy
6. Rebirth Beneath the Stone
7. Holyness of the
8. Waiting Until the Sundeath
9. Fugue in the Myst
10. Unleashed Sorrow
11. The Mercy of Christ
12. Ave Maria
13. Almost Perverted
.jpeg){kind=small}
