Het is mooi om te zien dat hard werken loont. Zeker als dit gepaard gaat met talent en het kiezen van een eigen weg. Zo heeft Melissa Bonny succes met Ad Infinitum, loopt de solo-carrire van Floor prima en is het Illumishade van Fabienne Erni (en Jonas Wolf) aan een snelle opmars bezig. De Zwitserse groep is regelmatig te zien op de podia en het debuutalbum ECLYPTIC: Wake Of Shadows (2020) werd goed ontvangen. Hoe zal de opvolger het gaan doen?
Another Side Of You toont, zoals de titel al aangeeft, een andere kant van de band. Niet dat het kwintet opeens heel andere muziek is gaan maken. Daarvoor klinkt de moderne metal te herkenbaar. Maar omdat meerdere bandleden zich nu bezighouden met de songwriting, zijn er andere stijlen verwerkt in de composities. Daarnaast zijn de teksten (dit keer veel input van bassist Yannick Urbanczik) in tegenstelling tot die van vier jaar geleden veel minder gebaseerd op fantasy en meer gebaseerd op de realiteit.
Het levert een heel aanstekelijk en divers album op. Moderne pop metal met djenty riffs voert de boventoon, zoals blijkt uit Enemy, dat net als Elegy fantastische riffs bevat. In diezelfde track komt Erni met memorabele, poppy zanglijnen. Die heavy en lichte kant vullen elkaar perfect aan en wat dat betreft is de bandnaam perfect gekozen (verlichten en schaduw). Het power metal-achtige In The Darkness, dat in de buurt komt van Ad Infinitum, en het van een surfvibe voorziene Cloudreader, zijn gestroomlijnder en maken wat minder indruk na het geweld van de eerste twee nummers. Ook Hymn is een vloeiende compositie, maar geldt juist als een van de hoogtepunten van deze verzameling nummers. De zanglijnen zijn aanstekelijk en de instrumentatie puntiger. De jarentachtiginvloeden die het debuut kenmerken, zijn ook nu regelmatig te horen, zoals in de ballad Fairytale.
De kritiek op de vorige plaat is dat deze enkele te korte songs bevat, waardoor deze wat fragmentarisch aandoet. Dat struikelblok wordt dit keer, op het intermezzo The Horizon Awaits na, omzeild. Wel moet gezegd worden dat vanwege de diversiteit elke track zo anders is dan de vorige dat het bij vlagen meer een collectie losse songs lijkt dan een samenhangend geheel. Zeker de eerste luisterbeurten moet je even aan de overgangen wennen. Cloudreader is bijvoorbeeld lichtvoetig (bijna proggy pop) en het erop volgende Here We Are is bombastischer. Daarin is het wederom het contrast tussen de zware riffs enerzijds en de zang en ambient, bijna lieflijke soundscapes dat indruk maakt. Hoe groter het contrast, hoe groter de impact. De wisseling tussen de Meshuggah-achtige riffs, het kalme zingen en het toetsenspel in het zes minuten durende Cyclone is daarvan een goed voorbeeld. Daarmee spreekt de groep wellicht zelfs fans van VOLA aan. Ook Twily verrast door te beginnen als moderne, Billie Eilish-achtige pop, maar over te schakelen op een steviger, progressief deel.
Het is Illumishade prima gelukt om wederom een erg prettig album te maken met een onderscheidend geluid. Hoewel er zware onderwerpen worden aangesneden, heeft het geheel toch een zeer opbeurende uitwerking. Niet in de laatste plaats vanwege de charismatische uitstraling van Erni, maar we zouden de andere bandleden tekort doen als we zouden zeggen dat het succes alleen aan haar te danken is. Zo staan er zeer vette riffs op het album en zijn de soundscapes van Mirjam Schnedl sfeerbevorderend. Elk liedje toont weer een andere kant van het kwintet, en dat levert een heel interessant album op, waarbij het Disney-karakter van het debuut vervangen is door een volwassener aanpak. Illumishade heeft een eigen nicht gecreerd, voelt zich daar thuis in en spreekt daarmee flink wat muziekliefhebbers aan die een mengelmoes van stijlen wel kan waarderen.
Tracklist:
1. Enter The Void
2. Elegy
3. Enemy
4. In The Darkness
5. Cloudreader
6. Here We Are
7. Cyclone
8. Fairytale
9. The Horizon Awaits
10. Hymn
11. Twily
12. Riptide
13. Hummingbird
14. Verliebt (Feat. Coen Janssen)
