Hoewel de keuze om Nervosa te verlaten voor de bassende vocaliste Fernanda Lira niet makkelijk was, heeft deze toch goed uitgepakt. De Braziliaanse had het side-project Crypta (samen met de eveneens bij Nervosa vertrokken drumster Luana Dametto) om op terug te vallen, maar het was maar de vraag of dat project zo goed zou gaan draaien als Nervosa. Onzekerheid alom. Gelukkig werd het debuutalbum Echoes Of The Soul (2021) goed ontvangen en ligt met Shades Of Sorrow de opvolger in de schappen.
De tweede langspeler van de deathmetalband is een volwassener plaat en toont een aantal verbeteringen ten opzichte van het debuut. Allereerst ligt het technische niveau van de dames een stuk hoger. Lira klinkt vocaal een stuk bruter en diverser en Dametto komt veel gevarieerder en hoogstaander voor de dag. Dat is goed te horen dankzij de prima mix van Daniel Bergstrand, die in vergelijking met Echoes Of The Soul het basspel beter uitlicht. Ook de productie is flink verbeterd. Het geheel klinkt opener en dynamischer. Daar profiteert onder andere uitschieter Lord Of Ruins van.
Het songmateriaal heeft wat langer nodig om te beklijven dan dat van twee jaar geleden. Dat komt onder andere doordat de tracks complexer in elkaar zitten en technisch verfijnder zijn. Niet dat Crypta opeens progressieve death metal is gaan spelen. Meerdere ideen stammen namelijk uit de tijd rond het debuutalbum. Er staan bijvoorbeeld riffs op die door de inmiddels vertrokken Sonia Anubis zijn geschreven. Dankzij het toetreden van gitariste Jssica Falchi is het leadgitaarspel behoorlijk veranderd. Samen met Tain Bergamaschi tovert ze fantastische, soms aan Death herinnerende twinleads uit haar vingers. Dat blijkt onder meer uit Poisonous Apathy en Agents Of Chaos (met daarin ook een Morbid Angel-groove). Er zit meer afwisseling in de nummers, die zowel de rechttoe rechtaan death metal laten horen als atmosferische passages bevatten die de interesse in doom, black en zelfs folk verraden. Verrassend zijn de core-elementen aan het einde van de plaat.
Shades Of Sorrow toont vooral Cryptas verbeteringen op technisch en productioneel vlak. Er zijn flinke stappen gezet. Vanwege het vooruitstrevende karakter van het songmateriaal wordt er wel een extra tijdsinvestering van de luisteraar gevraagd. Die moeite wordt beloond met steeds meer tracks die in de smaak vallen en hun geheimen prijsgeven. Allereerst het memorabele, van prachtig gitaarwerk voorziene Lord Of Ruins en de sfeervolle uitschieter Stronghold (met fraaie, Paradise Lost-achtige en post-rockende gitaarleads). Daarna volgen het agressieve The Other Side Of Anger en The Outsider. Ook elders in de tracklist blijft het songmateriaal aangenaam. Luister maar eens naar de breakdown van Lift The Blindfold. Sommige fans zullen de voorkeur geven aan het toegankelijkere Echoes Of The Soul, maar wie een band zich graag hoort ontwikkelen, schaft (ook) Shades Of Sorrow aan.
Tracklist:
1. The Aftermath
2. Dark Clouds
3. Poisonous Apathy
4. The Outsider
5. Stronghold
6. The Other Side Of Anger
7. The Limbo
8. Trial Of Traitors
9. Lullaby For The Forsaken
10. Agents Of Chaos
11. Lift The Blindfold
12. Lord Of Ruins
13. The Closure
