Tegenwoordig wordt mijn cd-wisselaar nog al eens bevolkt door stonerrock. Ik vind deze muziek heerlijk wegluisteren en het heeft een rustgevend effect op mijn geestelijke gesteldheid. In mijn cd-wisselaar zat in wisselaar 1 het geweldige ‘Deep in the hole’ van Masters of Reality en in wisselaar 2 bevond zich dit ‘Grandiosity’ van Mother Misery. Het rare is dat ik het niet eens merkte dat het debuut van Mother Misery was begonnen en dat dus die hedendaagse woestijnrock klassieker van Masters of Reality was be�indigt. Uit dit gegeven kan je twee dingen concluderen: ze spelen Kyuss-achtige rock en dat hun muziek van goede kwaliteit is.

Buiten de Meesters van Realiteit horen we ook poppy-achtig werk van Monster Magnet terug, Soundgarden riffs en de bravoure van Alice in Chains. Het leuke en frisse aan deze band zijn de wel heel erg poppy refreinen en de wel heel erg simpele songstructuren. Na twee minuten zit elk nummer in je hoofd en als je voor de tweede keer het refrein hoort voorbijkomen kan je al volop meezingen. Verwacht dus zeker geen lekker doorbakken zware stoner die bouwt op oerzware Black Sabbath riffs maar gewoon lekkere 70’s aandoende huppeldepuppel rock maar lichte poppy stonerrock die heel hitgevoelig is.

Tekstueel worden er geen potten gebroken maar de teksten komen wel oprecht over, en nu ik er over nadenk; heel de band komt eigenlijk heel oprecht over. Ik zit nog niet in mijn midlife crisis, maar luisterend naar dit album verlang ik echt naar grote borsten, een grote Amerikaanse slee en decadentie. En dat is alleen maar mooi. Een (h)eerlijk en uitstekend commercieel album.

Tracklist
1. My enemy
2. Breaking free
3. Allright with me
4. Get it right
5. Black holes
6. It comes again
7. Payride
8. Dead end
9. F.U Forever
10. 1000 suns
11. On the outside
12. Be a god