Twintig jaar lang was Floor Jansen vooral bekend als zangeres van metalbands (After Forever, ReVamp, Nightwish) en werden haar exceptionele zangkwaliteiten buiten de metalscene slechts in beperkte mate opgemerkt. Sinds het grote succes van The Phantom Of The Opera (2019, Beste Zangers) is daar snel verandering in gekomen. Dat zie je bijvoorbeeld ook aan het gemleerde publiek bij haar soloshows. Het ontbrak echter nog aan een solo-album. Na twintig jaar rock en metal was het zelfs voor de doorgewinterde artieste wel even zoeken hoe dat moest gaan klinken. Het voelde alsof ze zichzelf weer opnieuw moest ontdekken. Ze belde producer Gorden Groothedde, met wie ze in 2007 had samengewerkt op After Forever. Hij stuurde haar Fire, dat hij eigenlijk voor iemand anders had geschreven, maar prima bij haar bleek te passen. Meer nummers volgden en die vind je op Paragon.
Verwacht dit keer geen metal en rock van Jansen, maar tien popnummers. Slechts af en toe zijn die iets steviger (Come Full Circle) of bombastischer (Fire) dan de gemiddelde Top 40-hit. Fire is overigens het enige nummer dat dankzij de eerste zanglijn even aan Nightwish doet denken, maar daar houdt de vergelijking met de symfonische metalformatie wel op. Je vindt hier namelijk geen epics van tien minuten, slechts liedjes van tussen de drie en vier minuten. Ze zijn vaak eenvoudig van opzet, hebben een duidelijke kop en staart met een refrein dat je al na enkele luisterbeurten mee kunt zingen. De songs bevatten veel elektronische elementen en zijn hier en daar verrijkt met een strijkers- of blazerssectie uit de laptop. Alles is strak en professioneel ingespeeld en kraakhelder, doch warm genoeg geproduceerd.
Uiteraard staat de zang prominent in de mix. Jansen krijgt volop de ruimte om haar kwaliteiten te etaleren en slaagt daarin met vlag en wimpel. Het is geen demonstratie van hoe groot haar bereik is, maar ze maakt vooral indruk met haar diversiteit in zangstijlen en de expressie waarmee ze de teksten brengt. Het zijn veelal reflectieve en opbeurende teksten over innerlijke kracht vinden, trots mogen zijn en het verlangen om gehoord en begrepen te worden. In de ballad Hope zingt ze over hoop vinden in moeilijke tijden, in het bijna triphoppende Me Without You (de vreemde eend in de bijt) over jezelf vinden na een verbroken relatie en in Storm (een van de uitschieters) over obstakels overwinnen.
Juist die combinatie van het opbeurende karakter van de teksten en hoe overtuigend deze gebracht worden, is de voornaamste reden waarom Paragon als een succesvol solodebuut gezien mag worden. Het album krijgt daarmee namelijk, ondanks de eenvoudige muzikale opzet, de gewenste diepgang. Het bevat bovendien voldoende afwisseling om verveling te voorkomen. Het blijft bovenal elke keer genieten van de zang van Floor Jansen. Zij mag beslist trots zijn op deze collectie nummers en zal daarmee een breed publiek aanspreken.
Tracklist:
1. My Paragon
2. Daydream
3. Invincible
4. Hope
5. Come Full Circle
6. Storm
7. Me Without You
8. The Calm
9. Armoured Wings
10. Fire
