Is Ozzy Osbourne dan toch onsterfelijk? Zelf zingt hij van wel op zijn nieuwe en dertiende album Patient Number 9 en je zou hem bijna geloven. Twee jaar geleden leek de beste man met Ordinary Man (2020) zijn zwanenzang af te leveren. Een persoonlijke plaat, waarop Ozzy zingt als een oude, fragiele man die het einde ziet naderen. Daar is ditmaal verrassend genoeg geen sprake van. De Prince Of Darkness komt vitaal voor de dag met een plaat vol met bevriende muzikanten en lijkt nog niets van stoppen te willen weten.�

Het is wederom producer Andrew Watt die tekende voor Patient�Number 9 en gelukkig heeft hij ditmaal zijn zaken beter op orde. De productie klinkt veel voller en warmer dan die van de voorgaande plaat en dat is al een hele vooruitgang. Hij kon zich ditmaal ook volledig op deze taak richten en laat het gitaarspelen aan andere grootheden over. Het zijn namelijk niet de minste die meespelen en de samenwerkingen met Zakk Wylde en Tony Iommi zijn op voorhand interessant. Deze lijken de historische cirkel rond te maken.

Het zijn dan ook de nummers met laatstgenoemde die vooral overtuigen en de plaat de nodige pit geven. De stijl van Iommi is meteen herkenbaar en de samenwerking borduurt lichtelijk�op Black Sabbath voort. De bluesy en doom-stijl van de gitarist sijpelt overduidelijk door, maar is meer aangepast op het solowerk van Ozzy. Ondanks dat het Sabbath-boek dicht is en ook gesloten mag blijven, smaakt deze re�nie tussen deze twee mannen wel naar meer.

Helaas is dat anders met Zakk Wylde. Op het podium was het tweetal al een tijdje herenigd, maar op plaat nog niet. Het is jammer dat de gitarist niet mede verantwoordelijk is voor de beste tracks van het album. Het uptempo nummer Parasite is vermakelijk en heeft een aangename solo, maar Mr. Darkness is te langdradig en wil ondanks verschillende pogingen niet ontvlammen. Ook Nothing Feels Right en Evil Shuffle hebben hier last van. Het is te merken dat de gitarist er wel het beste van wil maken, maar het songmateriaal�is gewoonweg niet sterk genoeg en daar verandert een goede solo ook weinig aan.�

Daarentegen valt de bijdrage van Mike McCready�(Pearl Jam) juist in positieve zin op. Immortal heeft sterke riffs en deze vallen mooi samen met de zang van Osbourne en het speelse karakter van de song. Samen met Dead And Gone doet deze track de gloriedagen weer een beetje herleven. Let bij laatstgenoemde ook op de subtiele gelijkenissen met Shot In The Dark en No More Tears. Ook is er een eervolle vermelding voor Jeff Beck. Zijn sfeervolle spel valt op in A Thousand Shades, maar hij schittert ook in de titeltrack.�

Uiteindelijk draait het om de grote man zelf en deze brengt het er goed van af. Hij klinkt vitaal, energiek en gemotiveerd. Zijn stem weet ook te overtuigen, al is deze opgepoetst met moderne technieken. Het is alleen jammer dat veel songs een beetje voortkabbelen�en dat het album weinig verrassingen in petto heeft. Er staan veel midtempo nummers op en de energieke rockers blijven een beetje achter.�

Desondanks is Patient Number 9 een aangename plaat, al heeft deze niet de impact die veel andere albums van Ozzy Osbourne wel hebben. De songs luisteren allemaal prima weg, maar op een paar uitzonderingen na behouden ze niet allemaal de aandacht. Het is vooral een album dat zich richt op samenwerkingen, waarbij de ene beter bevalt dan de ander. Toch blijft het een mooi gegeven dat de Prince Of Darkness ondanks zijn lichamelijke aftakeling nog steeds productief blijft. Het touren is straks helemaal voorbij, maar stilzitten kan de man niet. Ozzy zal blijven doorgaan totdat de deksel op zijn kist gelegd wordt. Laten we hopen dat dit nog lang niet aan de orde is en we nog lang van deze unieke showman kunnen blijven genieten.�

Tracklist:
1. Patient Number 9 (Feat. Jeff Beck)
2. Immortal (Feat. Mike McCready)
3. Parasite (Feat. Zakk Wylde)
4. No Escape From Now (Feat. Tony Iommi)
5. One Of Those Days (Feat. Eric Clapton)
6. A Thousand Shades (Feat. Jeff Beck)
7. Mr. Darkness (Feat. Zakk Wylde)
8. Nothing Feels Right (Feat. Zakk Wylde)
9. Evil Shuffle (Feat. Zakk Wylde)
10. Degradation Rules (Feat. Tony Iommi)
11. Dead And Gone
12. God Only Nows
13. Darkside Blues