Een paar jaar geleden kwam er met de combinatie Allen/Olzon een nieuwe samenwerking in de reeks die in 2005 begon met Allen/Lande. De samenwerking tussen Russell Allen (Symphony X) en Anette Olsson (Alyson Avenue, The Dark Element, ex-Nightwish) in 2020 beviel blijkbaar zo goed, dat er twee jaar na Worlds Apart alweer een opvolger is in de vorm van Army Of Dreamers.
Op deze tweede langspeler draait het om het vocale duo. Allen en Olzon wisselen elkaar veelvuldig af binnen de bombastische, melodieuze (power)metalcomposities en vullen elkaar goed aan. Ze wisselen elkaar veelvuldiger af dan op het debuut, waarop nummers staan die door een van de twee vocalisten gezongen worden. De rollen zijn keurig verdeeld. Allen lijkt zich af en toe wat in te houden om een beter evenwicht met Olzon te bewerkstelligen.
Een belangrijk persoon achter de samenwerking is nog niet genoemd. Magnus Karlsson is niet alleen degene die bas, gitaar en keyboards speelt (Anders Kllerfors heeft de drumpartijen verzorgd), maar heeft net als op de vorige plaat alle nummers geschreven en het album geproduceerd. Hij weet hoe je een goed liedje schrijft, waarin op instrumentaal gebied voldoende gebeurt en de vocalisten tot hun recht komen. So Quiet Here, Out Of Nowhere, All Alone en Until Its Over zijn samen met meezinger Carved Into Stone de meest memorabele tracks. De plaat is wat voller geproduceerd dan zijn voorganger. Er is meer bombast en daardoor wat minder ademruimte.
Vernieuwend is de melodieuze metal echter niet. De songstructuren zijn standaard en verrassingen op muzikaal gebied zijn er niet veel. Daardoor zit je niet vaak op het puntje van je stoel en komt het geheel wat vlak over, mede doordat er dit keer geen ballad te vinden is. Slechts af en toe wordt kortstondig de aandacht gevestigd door de orkestratie (het begin van het titelnummer), een progressieve brug (So Quiet Here), de heavy riffs in combinatie met de orkestratie of een knappe gitaarsolo (A Million Skies), een harmonie die blijft hangen (All Alone) of een geslaagde orkestrale melodie, gekoppeld aan een 7/8-maat (I Am Gone).
Army Of Dreamers is vooral een degelijk album met wat lichte uitschieters. Dankzij de professionele productie, dito bijdragen van de muzikanten en de aangename nummers valt er voldoende te genieten, vooral op de eerste helft. De plaat haalt het qua herinneringswaarde echter niet bij Worlds Apart, waarop de nummers wat meer ademen. Bovendien is de verrassing er wat af na dat debuut. Wat overblijft, is een aardig onderhoudende, maar niet opzienbarende langspeler.
Tracklist:
1. Army Of Dreamers
2. So Quiet Here
3. Out Of Nowhere
4. A Million Skies
5. Carved Into Stone
6. All Alone
7. Look At Me
8. Until It's Over
9. I Am Gone
10. Are We Really Strangers
11. Never Too Late
