In Aphelion is een samenwerking tussen Zweedse en Nederlandse muzikanten die hun sporen reeds ruimschoots hebben verdiend. De band is opgericht door gitarist en hoofdcomponist Sebastian Ramstedt (Necrophobic). Hij wordt bijgestaan door medegitarist Johan Bergebck, die eveneens actief is in Necrophobic en daarnaast een indrukwekkend cv heeft opgebouwd. Met drummer Marco Prij (onder andere Cryptosis) en bassist Dennis Holm kent In Aphelion ook een duidelijke Nederlandse inbreng. Na een demo, enkele singles en een ep verschijnt in het voorjaar van 2022 het debuutalbum Moribund. Het is een album dat verplichte kost blijkt voor de liefhebbers van melodieuze black/death metal van de oude stempel.
De invloeden van Ramstedts hoofdband Necrophobic vormen namelijk de blauwdruk voor dit album. In Aphelion haalt de mosterd ook bij Dissection en in iets mindere mate bij groepen als Watain en Naglfar. De gitaristen strooien met giftige, ijskoude riffs die zowel melodieus als agressief zijn. De productie is relatief rauw, waardoor Moribund iets grimmiger en minder gepolijst klinkt dan de laatste platen van Necrophobic. De machtige sfeer, die met name wordt gecreerd door het sinistere, melodieuze gitaarwerk is echter van dezelfde hoge kwaliteit, zoveel blijkt al uit de heerlijke opener World Serpent (Devourer Of Dreams).
Het is op Moribund goed te horen dat we met ervaren muzikanten te maken hebben. De composities van In Aphelion klokken regelmatig rond de zes zeven minuten, maar voelen eigenlijk nergens langdradig aan. Neem het bijna acht minuten durende Draugr, dat door zijn gitzwarte riffs en de lange uithalen uit de imponerend verrotte strot van Ramstedt vooral aan het latere werk van Watain doet denken. De heren weten de luisteraar moeiteloos geboeid te houden. Met name de snarenplukkers kwijten zich uitstekend van hun taak. This Night Seems Endless valt op door de fraaie, duistere gitaarleads in het tweede gedeelte, terwijl ook het magistrale titelnummer tot aan de nok gevuld is met epische, zeer fraaie riffs.
Ondanks de relatief lange speelduur van een klein uur weet In Aphelion de aandacht vast te houden. Twee nummers verdienen daarbij een eervolle vermelding. Het infernale, militaristische marsnummer Luciferian Age staat vol stoere riffs en zal door zijn pompende, headbangwaardige ritme live ongetwijfeld voor gebalde vuisten en wapperende haarkluwen zorgen. Maar het hoogtepunt is wat mij betreft Let The Beast Run Wild: een fantastische track, die zijn naam eer aandoet dankzij het vurige, opzwepende drumwerk en wilde blackened-thrashriffs, die dit tot een bijzonder energiek nummer maken.
Valt er dan niets te klagen? Nou, vanuit muzikaal oogpunt eigenlijk bitter weinig. Het enige minpunt is de spuuglelijke, amateuristische hoes die het schijfje heeft meegekregen. Dit wil je toch niet op vinylformaat in de kast hebben staan? Los daarvan is er echter alle reden om de plaat juist wel in huis te halen. Moribund levert namelijk grimmig-melodieuze klasse, waarin de band met sinistere souplesse zijn kwaliteiten als trotse fakkeldragers van authentieke, melodieuze death/black metal Scandinavische stijl etaleert.
Tracklist:
1. World Serpent (Devourer Of Dreams)
2. Draugr
3. Let The Beast Run Wild
4. Luciferian Age
5. This Night Seems Endless
6. He Who Saw The Abyss
7. Moribund
8. The Origin
9. Sorrow, Fire & Hate
10. Requiem
