Verwachtingen zijn altijd hoog gespannen als Arjen Lucassen wat nieuws uitbrengt. Deze keer neemt hij weer even pauze van Ayreon om met een nieuw Star One-album te komen. In 2002 gooide hij met Space Metal - het eerste album onder de Star One-noemer - hoge ogen. In tegenstelling tot zijn Ayreon-albums koos hij ervoor om het aantal vocalisten waardoor het gehele album ingezongen werd, tot een klein groepje te beperken. Ook thematisch en muzikaal verschilde het album van Ayreon: geen verhaal dat twee schijven omvat en iets meer rechttoe rechtaan progressieve power metal. Het album leende zich zelfs voor een korte tournee.

In 2010 kwam er een vervolg. Victims Of The Modern Age volgde dezelfde formule als het eerste album, met dezelfde vocalisten en grotendeels dezelfde instrumentalisten. De muziek is iets donkerder, wat wellicht ook komt door de zwaardere thema's waar de songs over handelen. Het eerste album behandelt namelijk vooral films en tv-series die zich in de ruimte afspeelden, het vervolg bespreekt films over apocalyptische of dystopische werelden.

Nu volgt een grote sprong in de tijd (pun intended), want we hebben maar liefst twaalf jaar moeten wachten op een derde album. Revel In Time wijkt echter af van de succesformule. Daar waar op de eerste platen de leadvocals verzorgd werden door Russell Allen (Symphony X), Damian Wilson (Threshold), Floor Jansen (destijds After Forever, tegenwoordig Nightwish) en Dan Swanö (Edge Of Sanity), krijgen we nu ineens maar liefst negentien vocalisten te horen (waaronder ook de vaste cast van de vorige albums). En dat in slechts elf verschillende nummers! Vooruit, elke song staat twee keer op het album, want de tweede schijf bevat dezelfde liedjes, maar gezongen door een andere vocalist. Het is niet slechts een bonusschijf met demo's, zo verzekert Lucassen ons. Nee, deze opnames waren te goed om slechts als voorbeeld te dienen voor hoe de "normale" zanger of zangeres het ongeveer moest doen. En zo werd dus een compleet alternatieve versie van het album geboren.

Het album opent met het snelle en felle Fate Of Man, waardoor je echt gelijk de sfeer van het eerste album Space Metal proeft. Lekker felle power metal zonder al te veel poespas, maar wel met een van de up-and-coming zangeressen van de laatste jaren: Brittney Slayes. En wie bij het woord 'zangeres' gelijk denkt aan een of ander gothicmetalwannabesopraanzangeresje heeft het toch echt mis. Mevrouw Slayes (haar artiestennaam, want eigenlijk heet ze Hayes) kan zich meten met de top van de powermetalzangers. Wat een kracht heeft deze Canadese! Bij haar eigen band Unleash The Archers was dit al lang duidelijk, maar bij Star One schittert ze helemaal.

Een stuk langzamer gaat het eraan toe in het zware 28 Days (Till The End Of Time) waarin Sir Russell Allen terugkeert op het Star One-nest en in Prescient, dat het duo Micheal Mills en Ross Jennings op vocalen bevat. Vooral Prescient heeft toch meer een Ayreon-vibe dan de voorgaande songs. Dat is een klein beetje het euvel van dit album: het voelt af en toe toch als Ayreon aan ook al staat er Star One op de hoes. Diverse melodieën komen weer iets te bekend voor van het andere werk van Lucassen. Eigenlijk is dat niet zo heel gek, want hij heeft inmiddels zoveel songs geschreven dat herhaling uiteindelijk wel moet optreden. Zijn eigen song Pink Beatles In A Purple Zeppelin van jaren geleden is al een beetje waarheid aan het worden.

Nu moet je niet denken dat het album één grote herhaling is. Dat is gelukkig ook echt niet het geval, ook al zou dat wel perfect passen in Today is Yesterday gezien dat die song over de film Groundhog Day gaat. Nee, het merendeel van de songs is gewoon lekkere symfonische metal met een prog-inslag, maar met de welbekende Arjen Lucassen-sound. Titelnummer Revel In Time swingt als een malle en is duidelijk door Led Zeppelin geïnspireerd, met een glansrol voor zanger Brandon Yeagley (Crobot). Wat een strot heeft die vent. Een nummer als The Year Of '41 is op zich niet al te spannend, maar heeft wel uitermate fijne melodieën en een lekker refrein. Een stuk beter dan de film waar de tekst op gebaseerd is, in ieder geval (The Final Countdown).

Afsluiter Lost Children Of The Universe is als single eigenlijk iets interessanter dan de twee albumversies, omdat op de single beide vocalisten samen komen, terwijl ze nu elk hun eigen versie van het nummer zingen. Dat neemt niets weg van de kwaliteiten van Roy Khan of Tony Martin, want beiden zijn fenomenale zangers, maar gecombineerd was het eigenlijk net iets gaver. De song doet overigens erg denken aan iets van Ayreon's eerste Universal Migrator-album, aangevuld met een spacey gitaarsolo van niemand minder dan Steve Vai.

En daarmee komen we bij de gastmuzikanten. Naast de vele uitstekende vocalisten (daar heeft Lucassen wel een neusje voor om die te kiezen), bevat het album ook wat bijdrages van enkele waanzinnige gitaristen, waarvan er overigens maar liefst drie uit de Whitesnake-stal afkomstig zijn. Naast Steve Vai leveren ook Adje Vandenberg en Joel Hoekstra een lekkere gitaarsolo, evenals onder meer Timo Somers (ex-Delain) en Ron "Bumblefoot" Thal (ex-Guns N' Roses). En dan hebben we ook nog andere solo's zoals de hammondorgel-solo van Joost van den Broek. Het album staat echt bomvol.

Net als vorige albums gaan de songs nu ook weer over films en tv-series, alleen is het onderwerp deze keer tijd en tijdreizen. Bekende films als Back To The Future, Interstellar, The Terminator en het al genoemde Groundhog Day mogen dan niet achterwege blijven, maar ook wat minder voor de hand liggende films als Bill & Ted's Excellent Adventure, Primer en The Final Countdown komen aan bod. De keuze van sommige onderwerpen is niet altijd voor de hand liggend, want lang niet alle films of series zijn even goed, maar ze lenen zich wel voor toffe songs.

O ja, en er was een tweede schijf met dezelfde liedjes, maar door andere mensen ingezongen. Een aantal hiervan zijn de zogenoemde "guide vocals", oftewel wat Arjen opstuurt naar de 'normale' zangers als voorbeeld. Deze zijn nu echter van hoge kwaliteit. Neem nu openingsnummer Fate Of Man, waarvan op cd 2 een versie staat met Ayreon-alumnus Marcela Bovio. Daar hoor je haar zoals je haar nog maar zelden gehoord hebt, omdat je haar meestal in een ander soort songs hoort. Maar ook dit nummer weet ze te nailen, om maar even een anglicisme te gebruiken. Of John Jaycee Cuijpers, die maar liefst in drie tracks van de tweede schijf schittert. Zijn versie van bijvoorbeeld Back From The Past mag er zeker zijn. En ook A Hand On The Clock is interessant. Op de eerste cd hoor je niemand minder dan Floor Jansen. Op de 'alternatieve' versie staat haar zus Irene Jansen achter de microfoon, al wisselt ze af met Marcela Bovio. Niet alleen geeft dit samenspel een interessante wending aan het nummer, maar ook is het leuk om de overeenkomsten en verschillen tussen de zussen te horen.

Al met al is Revel In Time een zeer aangename plaat, waarvan het niet eens erg is dat Lucassen het concept iets heeft aangepast om meerdere zangers en zangeressen uit te nodigen. Dit heeft te maken met de corona-toestanden waardoor de vier van de vorige albums niet allen tegelijkertijd naar de studio konden komen, waardoor Arjen besloot om in elk nummer een andere vocalist te gebruiken. En in dit geval heeft dat goed uitgepakt. Revel In Time is een uitstekende toevoeging aan de Star One-discografie.

Cd 1:
1. Fate Of Man (zang: Brittney Slayes)
2. 28 Days (Till The End Of Time) (zang: Russell Allen)
3. Prescient (zang: Micheal Mills en Ross Jennings)
4. Back From The Past (zang: Jeff Scott Soto)
5. Revel In Time (zang: Brandon Yeagley)
6. The Year Of '41 (zang: Joe Lynn Turner)
7. Bridge Of Life (zang: Damian Wilson)
8. Today Is Yesterday (zang: Dan Swanö)
9. A Hand On The Clock (zang: Floor Jansen)
10. Beyond The Edge Of It All (zang: John Jaycee Cuijpers)
11. Lost Children Of The Universe (zang: Roy Khan)

Cd 2:
1. Fate Of Man (zang: Marcela Bovio)
2. 28 Days (Till The End Of Time) (zang: John Jaycee Cuijpers)
3. Prescient (zang: Will Shaw)
4. Back From The Past (zang: John Jaycee Cuijpers)
5. Revel In Time (zang: John Jaycee Cuijpers)
6. The Year Of '41 (zang: Alessandro Del Vecchio)
7. Bridge Of Life (zang: Wilmer Waarbroek)
8. Today Is Yesterday (zang: Arjen Lucassen)
9. A Hand On The Clock (zang: Marcela Bovio en Irene Jansen)
10. Beyond The Edge Of It All (zang: Mike Andersson)
11. Lost Children Of The Universe (zang: Tony Martin)