Op 15 april 2019 ging een kostbaar stuk geschiedenis in vlammen op toen de Cath�drale N�tre Dame de Paris voor een deel verwoest werd. De catastrofe maakte diepe indruk op de bandleden van Whyzdom, die in de buurt wonen van de Onze-Lieve-Vrouwekathedraal. Ze schreven dezelfde avond het nummer Notre Dame, het slotstuk van de vijfde full-length, die over verschillende gebeurtenissen in de geschiedenis gaat.

Zo groots de van pracht en praal voorziene vroeggotische kathedraal is, zo breed is de epische bravoure van de symfonische metalformatie opgezet. De metal is namelijk voorzien van een groot arsenaal aan klassieke instrumenten en vurige bijdragen van een koor. Bombastisch dus. Filmmuziek en klassieke muziek van onder meer Schubert zijn belangrijk elementen in het geheel. Wat dat betreft is er niets veranderd ten opzichte van eerdere releases en komen er dus veel bijdragen samen.

Daar komt de theatrale zang van Marie Mac Leod nog eens bij. De mezzosopraan vertelt de geschiedenisverhalen uit volle borst. Veelal met een operastem, maar ze wisselt wel goed af met andere technieken, zoals in Stonehenge. Je moet je wel inspannen om alles wat de veertigjarige frontvrouw zingt te kunnen verstaan, omdat ze met een accent zingt en niet altijd goed articuleert. Het Nightwish-achtige Ariadne, waarin ze minder voluit gaat, gunt de luisteraar wat adempauze. Hierin worden bovendien de orkestraties effectiever ingezet. Ook het rustige Touch The Sky en de prima single Pyramids (inventieve riff, prachtige apotheose) zijn wat minder doordravend dan de meeste composities op Of Wonders And Wars.

Het drukke bijeenkomen van de vocale en instrumentale bijdragen heeft zeker de eerste luisterbeurten een verlammende werking. De nummers vragen derhalve om doorzettingsvermogen, en dat terwijl de Franse groep ervoor gekozen heeft om ze compacter te houden dan voorheen. Dat komt mede doordat de gemiddelde snelheid wat hoger ligt dan op de vorige albums, zoals blijkt uit het deels Iron Maiden-achtige War. Toch gebeurt er zo veel dat het een moeilijk te doorgronden geheel blijft. Temeer omdat er niet veel nummers zijn die blijven hangen. Slechts in fases spits je de oren, zoals bij de bijdragen van het koor in Child Of Damnation, de filmische intro van Stonehenge en de coupletten van War en The Final Collapse. Het zijn niet geheel toevallig momenten waarop er ��n element of slechts een paar elementen sterk naar voren komen en niet weggedrukt worden door de andere.

Er zit enorm veel werk in dit album. Je kunt horen dat de bandleden vol overgave de nummers hebben ingespeeld. In elke track vind je wel een mooie zanglijn, een goed instrumentaal idee of een epische bijdrage van het koor. Als geheel zijn de nummers echter te druk en bij vlagen een vermoeiende aangelegenheid. De beste visitekaartjes zijn Wanderers And Dreamers en uitschieter Pyramids. Hou je wel van operavocalen en kan het je niet bombastisch genoeg zijn? Dan is Of Wonders And Wars wellicht wat voor jou.

Tracklist:
1. Wanderers And Dreamers
2. Child Of Damnation
3. Stonehenge
4. Ariadne
5. Touch The Sky
6. War
7. Metropolis Lights
8. Pyramids
9. The Final Collapse
10. Notre Dame