Gitarist KK Downing maakte heel lang deel uit van de legendarische heavymetalband Judas Priest die hij mede heeft opgericht. Tien jaar geleden vond hij het welletjes en was het de bedoeling dat Priest met pensioen zou gaan. Dat gebeurde niet en door de jaren heen zijn er in de media diverse uitlatingen gedaan over het hoe en waarom van zijn vertrek. Uiteindelijk heeft hij er flink de pest in dat zijn oude kameraden hem niet terug hebben gevraagd om het vijftigjarig jubileum van Judas Priest samen te vieren. Dan maar zonder hen, zo laat hij horen met KK's Priest, dat met zanger Tim 'Ripper' Owens nog een Priest-veteraan in de gelederen heeft. De heren worden op het debuutalbum Sermons Of The Sinner bijgestaan door bassist Tony Newton, drummer Sean Elg en gitarist A.J. Mills.
De schijf telt tien nummers en heeft een speelduur van vijftig minuten. De muzikale richting ligt uiteraard in het verlengde van wat KK Downing met Judas Priest heeft gedaan. Het zou ook raar zijn wanneer dat niet het geval is. De snarenplukker heeft ook de productie en mix voor zijn rekening genomen. Op papier fantastisch, maar er is een reden dat de productie en mix vaak aan anderen wordt overgelaten. Hoewel het geluid over het algemeen best aardig is, zijn de mix en productie onevenwichtig. Zo is het af en toe zoeken naar het basgeluid, is de zang soms dof en klinkt het album hier en daar droog en flets. Van iemand met zoveel ervaring verwacht je meer.
Datzelfde geldt voor de songwriting. Downing is er blij mee dat hij zonder gedoe kan beslissen wat hij wil, maar een kritische blik en andere invloeden doen soms wonderen om van een redelijk nummer een echte knaller te maken. Dat creatieve proces lijkt deels te zijn overgeslagen. Nee, niet elke track is een miskleun en de plaat heeft zo zijn hoogvliegers. Het rappe Hellfire Thunderbolt bijvoorbeeld, of de aanlokkelijke titelsong. De songs herinneren aan Jugulator (1997) en Painkiller (1990) met gillende gitaren, donderslagen en de krijsen van Owens. Niet erg origineel, maar prima materiaal. Vooral de onheilspellende opening van de titeltrack, waardoor die een King Diamond-jasje krijgt, is erg sfeervol. De gezochte overgangen die het rappe werk een stuk trager maken, werken minder goed. Helaas passeren die momenten veelvuldig de revue tijdens de navolgende songs.
Met Sacerdote Y Diablo slaat de band de plank compleet mis door onder meer veel herhaling van een vreselijk, Spaanstalig refrein. Owens kan het beter bij het Engels laten. Het gitaarwerk is prima en de solo's zijn zoals we ze verwachten, maar de track weet gewoon niet te interesseren. Datzelfde geldt voor het enorm lange Metal Through And Through, waarin Downing de kunst lijkt te hebben afgekeken bij Manowar. De metalclichs vliegen je om de oren. De eerdergenoemde overgangen van couplet naar het refrein die niet werken, doen de metalhymne Raise Your Fists ook geen goed.
Toch zijn de traditionele onderwerpen buitengewoon effectief tijdens de tracks die wel slagen. Brothers Of The Road is een prima nummer, dat bolstaat van de clichs, maar precies klinkt als uit de voor Judas Priest succesvolle en geliefde jaren tachtig. Datzelfde geldt voor Hail For The Priest, waarvan de openingstekst bekend in de oren klinkt. De rappe rocker Wild And Free doet het ook goed wanneer je de laatste minuut er afknipt.
Afgesloten wordt er met Return Of The Sentinel, dat als een vreemde orgie van Manowar- en Judas Priest-songs klinkt. Op instrumentaal vlak is het vrij aardig, maar op die bewerkte grommende, tweede stem en vreemde zang van het begin zit niemand te wachten. Owens herpakt zich echter halverwege en slaat venijnig terug met een strot dat herinnert aan zijn beste jaren bij Iced Earth.
Sermons Of The Sinner is geen doorslaand succes. Daarvoor is het songmateriaal en de uitvoering daarvan te wisselvallig. Toch kan iedere Priest-fan zich eraan wagen. Spaarzame juweeltjes maken enkele misstappen meer dan goed. KK Downing is in ieder geval enthousiast en maakt fans al warm voor een tweede plaat die misschien niet zo gek lang op zich laat wachten. Hopelijk luistert hij met een kritische oor naar dit materiaal. Wellicht lost hij de torenhoge verwachtingen dan wel in.
Tracklist:
1. Incarnation
2. Hellfire Thunderbolt
3. Sermons Of The Sinner
4. Sacerdote Y Diablo
5. Raise Your Fists
6. Brothers Of The Road
7. Metal Through And Through
8. Wild And Free
9. Hail For The Priest
10. Return Of The Sentinel
