Het enthousiaste Skarlett Riot is met Invicta toe aan de derde full-length sinds de oprichting in 2010. Het gedreven kwartet rond zangeres Chloe Skarlett Drinkwater heeft in die elf jaar tijd een aardige fanbase weten op te bouwen. Dat doet het in Scunthorpe opgerichte gezelschap met een energieke, opbeurende en toegankelijke mix van metalcore, alternatieve metal en poprock. De songs liggen direct lekker in het gehoor.
De Engelse formatie heeft echter moeite om een album lang de aandacht van de luisteraar vast te houden. Dat komt vooral doordat de vier muzikanten veelvuldig teruggrijpen op dezelfde elementen (songstructuur en zanglijnen wijken weinig van elkaar af) en daardoor de albums vroeg of laat wat voorspelbaar worden. De compacte nummers kleuren wel hl netjes binnen de lijntjes. Een afwijkend nummer als Affliction op het vorige album Regenerate (2017) komt dan ook zeer gelegen.
De nieuwste collectie songs is wat dat betreft van hetzelfde laken een pak. Er is nog altijd een mix van elementen van Flyleaf, Lamb Of God, Avril Lavigne, Paramore, Papa Roach, Bullet For My Valentine en dit keer wat meer Architects. De instrumentatie staat in dienst van de zang, al mogen de riffs in Breaking The Habit en Cut The Ties niet onvermeld blijven. Verder musiceren de heren vooral degelijk. Wel experimenteert de groep anno 2021 wat meer. Zo maken de Britten gebruik van keyboardpartijen, bijdragen op piano en van koperblazers, waardoor het geheel wat dynamischer wordt. Ze spelen echter geen prominente rol.
Opvallend is dat er meer extreme zangpartijen dan voorheen te horen zijn. De bandleden lieten zich daarbij vooral inspireren door Architects. Niet alleen van de eind 2019 tot de vaste line-up toegetreden bassist Tim Chambers, maar ook verrassenderwijs van de frontvrouw. Ondanks dat de bijdragen van die twee niet altijd even goed samenvallen, pakt de individuele extreme zang doorgaans goed uit. Meestal gaat Skarlett voluit op melodieus vlak, maar in de 3 Doors Down-achtige powerballad Into Pieces overtuigt ze juist als ze zich qua volume inhoudt.
Invicta is vooral een degelijke plaat. De nummers liggen qua niveau dicht bij elkaar. Stronger behoort samen met Breaking The Habit, Cut The Ties en Gravity tot de hoogtepunten. Het rustpunt Into Pieces zorgt voor de broodnodige afwisseling. Als de voorspelbare songstructuren, degelijke instrumentatie en wat repetitieve zanglijnen geen struikelblok voor je zijn, heb je aan Invicta een erg fijn album. Heb je liever wat meer uitdaging binnen een melodieuze mix van rock en metal, dan kun je beter verder zoeken.
Tracklist:
1. Breaking The Habit
2. Gravity
3. Black Cloud
4. Under Water
5. Stronger
6. Cut The Ties
7. Into Pieces
8. Not Alone
9. To The Flames
10. Falling
11. Human
