Menschenmhle is zeker een heftig album. De muziek combineert brute, stompende deathmetalpassages op een goede manier met atmosferische blackmetalriffs. De drumpartijen donderen je als artilleriegeschut om de oren, terwijl de blackmetalriffs een bepaalde melancholie door laten klinken, zoals goed te horen is in onder andere Der Letzte Flug en Grabenkampf. Deze nummers hebben een hoog tempo, terwijl de gitaarpartijen tussen al deze agressie een bepaalde droevigheid overbrengen. Ook de vocalen passen goed bij deze sfeer. In de harde grunts en screams is een gevoel van strijdbaarheid en vechtlust te horen, terwijl op andere momenten vooral pijn en wanhoop doorklinkt. Dit past uiteraard goed bij het thema van het album.
Naast de duidelijke sounds uit extreme metal zijn er ook andere invloeden aanwezig. Zo heeft het agressieve Dicke Bertha een slopend doommetalmiddenstuk en is in het harde Die Schlacht Bei Tannenberg een mooie heavymetalsolo te horen. Albumafsluiter Verscharrt Und Ungerhmt is nog wel het meest opvallend. Het is namelijk een akoestisch nummer waarmee het album met een droeve noot afsluit. Al deze muzikale uitstapjes laten, mede door de kwaliteit waarmee ze zijn uitgevoerd, de muziek boven de middenmoot uitstijgen. Wat hier ook aan bijdraagt, is de catchiness waarmee de muziek wordt gebracht. Zo zijn de refreinen in Grabenlieder en Ins Niemandsland pakkend en blijven ze gemakkelijk hangen, zonder dat hiermee de emotionele impact verloren gaat.
Daarnaast is de productie een pluspunt, zeker voor een debuutalbum dat op een klein label is uitgebracht. De instrumenten zijn goed in balans. Ook de basgitaar is goed te horen, wat de muziek een beetje de sfeer van een deathmetalplaat uit Florida meegeeft. De vocalen zijn door de goede articulatie en productie duidelijk te verstaan. Gelukkig gaat de rauwheid die je in black en death metal verwacht hier niet door verloren. Niks klinkt overgeproduceerd, blikkerig of dof, maar juist menselijk.
Dit alles zorgt ervoor dat Menschenmhle een uitstekend debuut is geworden. Fans van thematisch vergelijkbare bands als 1914 alsmede Ellende en Mgła zullen hier vast goed mee uit de voeten kunnen. Het thema van de Eerste Wereldoorlog is goed vertaald naar de muziek. De mengeling van snelle agressie en wanhopige droevigheid zal voor veel van de betrokkenen realiteit zijn geweest. Kanonenfieber heeft zich op de kaart gezet als een band waar we in de toekomst hopelijk meer van gaan horen.
Tracklist:
1. Die Feuertaufe
2. Dicke Bertha
3. Die Schlacht Bei Tannenberg
4. Der Letzte Flug
5. Grabenlieder
6. Grabenkampf
7. Ins Niemandsland
8. Unterstandsangst
9. Verscharrt Und Ungerhmt
