Op deze ep wordt veel gexperimenteerd. Van de standaardformule, het spelen van smerige old school death metal in navolging van groepen als Obituary en Dismember, wordt afgeweken. De eerste zeven minuten staan volledig in het teken van (hardcore) punk en grindcore. Starved en Depraved Not Deprived zouden met de diepe, smerige grunts, agressieve riffs en snelle drumpartijen niet misstaan op een gemiddeld grindcore-album. Voor de meer door punk benvloede nummers moet je zijn bij onder andere Sick Of Being Sober. Wie de grunts en distortion wegdenkt, hoort eigenlijk gewoon een punknummer uit de jaren tachtig in een modern deathmetaljasje.
Na deze korte adrenalinestoten zijn er echter nog elf minuten over op het album. Deze worden volledig gevuld door afsluiter Emptiness. De invloeden van grindcore en punk zijn nergens meer te horen en de luisteraar wordt getrakteerd op een deathdoomnummer waar Asphyx de vingers bij af zou likken. De lome gitaarpartijen gaan langzaam steeds voller klinken, terwijl de langzame drumritmes opbouwen naar een climax. De agressieve grunts uit de eerdere nummers is ingeruild voor slepend gegrom. De twee delen van het album contrasteren erg, maar door de kwaliteit van de nummers is dit geen probleem.
An Unexpected Reality duurt maar iets meer dan een kwartier en toch weet de band er veel verschillende geluiden in te verwerken. Zowel liefhebbers van snelle, brute death metal als van lange uitgesponnen composities zullen iets vinden wat hen aan zal spreken. Voor de band is de ep duidelijk een stap verder in hun carrire, aangezien deze kort na het uitbrengen is getekend bij het grote label Nuclear Blast. We zullen dus waarschijnlijk meer van Gatecreeper gaan zien en horen, en dat is zeker geen straf.
Tracklist:
1. Starved
2. Sick Of Being Sober
3. Rusted Gold
4. Imposer Syndrome
5. Amputation
6. Depraved Not Deprived
7. Superspreader
8. Emptiness
