In 2004 is de koek op en gooit Hate Forest het bijltje erbij neer. Nadien verschijnen nog de afsluitende full-length Sorrow (2005) een vlijmscherpe exercitie in grimmig en guur minimalisme - en Nietzscheism (2005), een compilatie van zeldzaam materiaal. Saenko zit daarna niet stil. Hij richt zich op zijn nieuwe band Drudkh, waarmee hij wereldwijde faam verwerft, en is ook actief in een heel scala aan andere groepen, waarvan Windswept naast Drudkh de bekendste is. In 2019 komen de leden van Hate Forest weer bij elkaar voor een festival ogenschijnlijk een eenmalige gelegenheid. In december 2020 kondigt Osmose Productions echter uit het niets de release van een gloednieuw album aan, waarmee de eerste nieuwe langspeler sinds vijftien jaar een feit is.
Het is niet verwonderlijk dat de tijd lijkt te hebben stilgestaan op Hour Of The Centaur. De plaat gaat vrijwel naadloos verder waar Sorrow vijftien jaar eerder ophield. Dat wil zeggen: ijzingwekkend kille black metal. Compromisloos, zonder moderne fratsen of vreemde experimenten. Minimalistische, ijskoude riffs, gebracht op een nimmer aflatend spervuur aan blastbeats, aan elkaar gebulderd door Sayenko met zijn zware grunts. De productie is grauw maar tegelijkertijd in your face en past perfect bij de zeer intense muziek. Maar zoals in het oog van de storm kalmte kan heersen, zo daalt er een vreemde sereniteit over de luisteraar heen tijdens deze monotone aanslag op de zintuigen.
Het is niet moeilijk om ook sporen van Drudkh in de muziek te ontdekken met name in de riffs maar Hour Of The Centaur is veel agressiever. De machtige, epische riffs (hoogtepunt: No Stronghold Can Withstand This Malice) doen dan weer aan Winterfylleth denken, maar Hate Forest is veel rauwer. De ijzige sfeer roept herinneringen op aan groepen als Old Wainds en Branikald. Slechts in Those Who Worship The Sun Bring The Night horen we wat subtiel akoestisch gitaargepluk op de achtergrond. En met het langste nummer van het album het bijna tien minuten durende Anxiously They Sleep In Tumuli - wordt in de tweede helft van de track gas terug genomen en volgt een slepend midtempogedeelte.
Hour Of The Centaur is een zeer aangename verrassing. We krijgen een kleine veertig minuten in de toch wel typerende Hate Forest-stijl: grimmig, agressief, minimalistisch en overweldigend. Met minder ruimte voor het prominente basgeluid van Sorrow, maar met verder de essentile onderdelen intact. En dat bevalt ook na zoveel jaren goed. Ontzettend goed.
Tracklist:
1. Occidental, Beware The Steppe (Intro)
2. Those Who Worship The Sun Bring The Night
3. No Stronghold Can Withstand This Malice
4. To The North Of Pontos Axeinos
5. Anxiously They Sleep In Tumuli
6. Melanchlaeni
7. Shadowed By A Veil Of Scythian Arrows
