Kjeld behoort niet tot de grensoverschrijdende kant van het Nederlandse blackmetalspectrum. Dat betekent echter niet dat de muziek niet interessant is. De visie van de band is naar eigen zeggen om agressie en atmosfeer in black metal te combineren. Na een eerste luisterbeurt is te horen dat de Friezen hierin zijn geslaagd. Kortere nummers als De Lensume Widner zijn lekker snel. Overigens hebben bijna alle composities hebben wel passages waar agressie duidelijk de boventoon voert. De riffs klinken ijskoud en snijdend, terwijl zanger Skier eroverheen schreeuwt met een stem die lijkt op die van Erik Danielsson (Watain). Drummer Fjildslach ondersteunt dit geheel met drumpartijen waarin snelheid het belangrijkste element is. Hij weet hierin continu interessante ritmes te verwerken, die de mokersnelle bassdrum aanvullen.
De band zet de sfeer op verschillende manieren neer. Hoewel Skier voornamelijk krijst en gromt, laat hij ook andere vocale stijlen horen. In Betsjoend geeft hij met zijn gejammer de muziek een extra negatieve laag, terwijl hij de dreiging tijdens de gesproken passages in onder andere Falske Doop en Skaad onderstreept met een lage stem. Ook gitaristen Tsjuster en Bile bewijzen zich als veelzijdige muzikanten. Kille riffs die zouden kunnen dienen als soundtrack voor de helse Elfstedentocht uit 1963 worden afgewisseld met langzamere partijen, die meer bedoeld zijn om sfeer neer te zetten. Ook gebruiken de Friezen in onder andere Wite Fokel en Konfrontaasje geluidseffecten uit een keyboard om de atmosfeer extra naar te maken.
Kjeld is erin geslaagd de hoge verwachtingen na Skym waar te maken. Hoewel fstn niet per se vernieuwend of heel complex is, klinkt het geheel erg goed. De muzikanten spelen strak en de passie voor de muziek is duidelijk terug te horen. Fans van een potje zwartgeblakerde herrie zullen vast kunnen genieten van dit kleine uur black metal van eigen bodem.
Tracklist:
1. Betsjoend
2. De Lensume Widner
3. Wylde Rixt
4. fstn
5. Asbran
6. Wite Fokel
7. Falske Doop
8. Skaad
9. Konfrontaasje
