Dat het kwintet inspiratie haalt uit klassieke Scandinavische deathmetalbands zoals Dismember en Entombed is direct te horen aan het smerige gitaargeluid. Hoewel Necro Sapiens ietwat cleaner klinkt dan de vorige albums, ronken de gitaren nog steeds als een kettingzaag. Deze lage gitaartonen, gespeeld door Lasse Revsbech en Svend Karlsson, vormen de ruggengraat van de muziek. Daarnaast geeft het duo met interessante solos en zuiverdere riffs de muziek een extra laag die het geheel tegelijk luchtiger maakt zonder ook maar iets van de brutaliteit te verliezen. Drummer Sebastian Abildsten en bassist Mattias Melchiorsen dragen bij aan de intensiteit. De strakke ritemsectie speelt ondersteunend, maar timmert de muziek vakkundig dicht waardoor de ademruimte steeds kleiner wordt. Daarnaast zijn hun ritmes dusdanig interessant dat je aandacht nergens verslapt.
Zanger Simon Olsen is een goede aanwist voor een band die death metal van de oude stempel speelt. Hoewel zijn grunts smerig en laag zijn, articuleert hij duidelijk waardoor hij bijzonder goed te verstaan is. Een naam als Mikael kerfeldt komt hierdoor snel bovendrijven. Hij draagt zo veel bij aan de toch al erg groovende muziek. Onder andere het titelnummer blijft hierdoor na de eerste luisterbeurt al in je hoofd zitten. Het plezier dat hij heeft met het zingen van de teksten is duidelijk te horen, maar dat laat zijn vocalen niet minder slopend klinken.
De band speelt voornamelijk midtempo. Groove staat hierbij voorop en voor je het weet ben je aan het meeknikken. De Denen laten horen dat brutaliteit niet gelijk hoeft te staan aan snelheid, want er dondert nog steeds een compacte muur van geluid uit je speakers. Desalniettemin schuwen de heren een potje hard beuken niet. Nummers als Meathook Massacre en Genesis rammen er flink op los en zullen live vast voor intense moshpits zorgen.
De kracht van Baest ligt in strak gespeelde, brute muziek die compleet dichtgetimmerd zit. De muzikanten proberen niet te verstoppen welke bands hen benvloed hebben, maar weten tegelijkertijd op soortgelijk niveau te spelen. De Denen staan garant voor heerlijke grooves, nekbrekende ritmes en titels die tot je innerlijke puber spreken (wat zijn namen als Goregasm en Sea Of Vomit toch lekker kinderlijk over de top). Tel hier een zanger bij op die zich kan meten met de betere in het genre en je hebt het gouden recept voor een heerlijke bak herrie. Ben je nog steeds rauwig om het opbreken van Bolt Thrower of nog steeds bedroefd over het feit dat kerfeldt zijn grunttijd achter zich heeft gelaten? Dan biedt Baest de perfecte uitkomst.
Tracklist:
1. The Forge
2. Genesis
3. Necro Sapiens
4. Czar
5. Abbatoir
6. Goregasm
7. Towers Of Suffocation
8. Purification Through Mutilation
9. Meathook Massacre
10. Sea Of Vomit
