Enquête

Wat is jouw favoriete rock- of metalsong over een televisieprediker?

Anthrax - Make Me Laugh
Black Label Society - Counterfeit God
Black Sabbath - TV Crimes
Cake - Comfort Eagle
Crosby, Stills, Nash & Young - American Dream
Death - Spiritual Healing
Depeche Mode - Personal Jesus
Dire Straits - Ticket To Heaven
Frank Zappa - Heavenly Bank Account
Genesis - Jesus He Knows Me
Ghost - Jesus He Knows Me
Hooters - Satellite
Insane Clown Posse - Hellelujah
Iron Maiden - Holy Smoke
Joni Mitchell - Tax Free
Marilyn Manson - Personal Jesus
Metallica - Leper Messiah
Oingo Boingo - Insanity
Ozzy Osbourne - Miracle Man
Poison - Something To Believe In
Queensrÿche - Revolution Calling
Slayer - Read Between The Lies
Suicidal Tendencies - Send Me Your Money
Temple Of The Dog - Wooden Jesus
een andere song over een televisieprediker

[ Uitslag | Enquêtes ]

    21 november:
  • Brothers Of Metal en Grailknights
  • 22 november:
  • Dying Fetus, Chelsea Grin, Despised Icon en Vitriol
  • Veil Of Maya, Signs of the Swarm, Varials en To The Grave
  • 23 november:
  • Overruled en Defazer
  • Revolution Calling
  • Veil Of Maya, Signs of the Swarm, Varials en To The Grave
  • Wardruna
  • 24 november:
  • Dream Theater
  • Ondfdt, Anguish en Ornaris
  • Therapy? en Deux Furieuses
  • Veil Of Maya, Signs of the Swarm, Varials en To The Grave
  • Wardruna
  • 27 november:
  • Benighted, Baest en Coffin Feeder
  • Feuerschwanz, Orden Ogan en Dominum
  • Sirenia en Xandria
Kalender
Vandaag jarig:
  • Aaron Jellum (Lȧȧz Rockit) - 61
  • Ana Fernández (Darksun) - 44
  • Bryan Patrick (Manilla Road) - 58
  • Myles Heskett (Wolfmother) - 47
  • Tobias Sammet (Edguy) - 47
Review

Steve Von Till - No Wilderness Deep Enough
Jaar van release: 2020
Label: Neurot Recordings
Steve Von Till - No Wilderness Deep Enough
We kennen Steve Von Till natuurlijk vooral als gitarist en mede-vocalist van de legendarische post-hardcore/sludgeformatie Neurosis. De beste man heeft echter ook een flink aantal releases onder eigen naam uitgebracht, waarop hij experimenteert met donkere, meanderende folk en dark americana. No Wilderness Deep Enough, dat via zijn eigen label Neurot Recordings verschijnt, is zijn nieuwe wapenfeit. Hoewel er geen enkele metalklank op het album te horen is, durf ik er vergif op in te nemen dat deze plaat diepe indruk zal maken bij een groot deel van de lezers. De in- en intreurige, reflectieve klanken op No Wilderness Deep Enough bevatten een diepte en donkerheid die met geen enkele metalriff overtroffen kan worden.

Daarbij is er overigens wel een belangrijke rol weggelegd voor de luisteraar. Deze plaat geeft zijn pracht namelijk niet volledig weer wanneer deze tussendoor geconsumeerd wordt. Maar doe de gordijnen dicht, steek wat kaarsen aan, schenk jezelf een glas whisky in en No Wilderness Deep Enough biedt een veel rijkere ervaring. Dan wordt het een plaat waardoor je als luisteraar opgeslokt wordt. De peilloze, monotone klanken laten je wegzinken, weg van de omgeving waarin je je bevindt, terwijl de tijd vertraagt en langzaam tot stilstand lijkt te komen en het rumoer van wereld om je heen verwaait en naar de achtergrond verdwijnt. Ledematen worden zwaar en melancholie overvalt je terwijl Von Till je met zijn zware, warmbloedige stemgeluid als een brommende drude door de hypnotiserende soundscapes loodst.

Het is indrukwekkend hoe Von Till met minimale middelen een enkele melodielijn op de cello of de Franse hoorn, aangevuld met trage pianoklanken en in de achtergrond schemerende en broeiende noise-effecten zon diepgaand effect weet te bewerkstelligen. De lang aanhoudende vocale klanken resoneren tot in de diepste vezels van het lichaam en creren een haast louterende ervaring. Het is niet moeilijk om de introspectieve ambientpassages van Neurosis terug te horen in de sound, zeker wanneer subtiele noise-effecten zich op de achtergrond opdringen, maar tegelijkertijd is de muziek ondanks of wellicht juist dankzij het ontbreken van de kenmerkende, luidruchtige erupties, persoonlijker en daardoor nog indrukwekkender.

Het zou No Wilderness Deep Enough geen recht doen om individuele tracks eruit te lichten. De plaat vormt een geheel en dient ook als zodanig genoten te worden. Tegelijkertijd met het album bracht Von Till zijn eerste poziebundel uit (Harvestman: 23 Untitled Poems And Collected Lyrics). De teksten in die bundel en van dit album handelen over het verlies van connecties met de natuur, met elkaar, met onszelf en onze pogingen om betekenis en inhoud te vinden in het opnieuw leggen van die verbindingen. De plaat biedt een prachtig moment van bezinning, waarbij de minimalistische, muzikale omlijsting, de diepgaande teksten en de gedragen, diepe stem van Von Till perfect samensmelten. Het eindresultaat is niets minder dan een meesterwerk. Het is alleen maar passend om te eindigen met zon prachtige, tekstuele passage:

"Reach for the infinite deep
The wilderness inside our minds
The emptiness swallows us all
Bleeding all over our lives"

Tracklist:
1. Dreams Of Trees
2. The Old Straight Track
3. Indifferent Eyes
4. Trail The Silent Hours
5. Shadows On The Run
6. Wild Iron

Score: 90 / 100

Reviewer: Rik
Toegevoegd: 9 november 2020

Pitfest

Alle artikelen en foto's (afgezien van albumhoezen, door bands/labels/promoters aangeleverde fotos of anders aangegeven), zijn © 2001-2024 Metalfan.nl en mogen niet zonder schriftelijke toestemming gekopieerd worden. De inhoud van reacties blijven van de reageerders zelf. Metalfan.nl is niet verantwoordelijk voor reacties van bezoekers. Alle datums van de Nieuwe Releases, Concertagenda, Kalender en in de artikelen zijn onder voorbehoud.