De Schot Tom Perrett zit niet bepaald stil. Nog geen jaar nadat hij met Ruadh � een van de vele bands waarbij de man betrokken is � zijn debuutalbum Sovereign uitbracht, ligt de opvolger The Rock Of The Clyde alweer in de schappen. Nu bleek het debuut nog geen onverdeeld succesverhaal te zijn. Hoewel de stijl als twee druppels water lijkt op het geweldige - en eveneens uit Glasgow afkomstige � Saor (denk aan lange, uitgesponnen blackmetalcomposities, waarin veel ruimte is voor sfeer en voor folk-achtige melodielijnen), gooiden de matige productie, de overdreven herhalingen en de zwakke grunts van Perrett roet in het eten.

Hoewel deze nieuwe langspeler dus al snel verschijnt, heeft Perrett wel aardig wat progressie weten te boeken. Op The Rock Of The Clyde komt Ruadh diverser, professioneler en boeiender over dan op het debuut. Zo is de tien minuten durende opener Embers behoorlijk afwisselend. De track schiet uit de startblokken met epische riffs en een pompend, opzwepend drumritme, maar er wordt ook regelmatig gas teruggenomen. De subtiele, folky passage halverwege de track - aangevuld met een zeer fraaie, weemoedige melodie op de fluit - en de culminatie daarvan in een slepend blackmetalritme maken duidelijk dat Ruadh op compositorisch vlak flinke vooruitgang heeft geboekt.

De zes nummers klokken bijna allemaal om en nabij de tien minuten. Toch is de onderlinge afwisseling groter dan voorheen. Zo begint het titelnummer bijna als een oeroude heavymetalhymne, met gedragen, cleane zang, die echter op een dun koord tussen episch en kitscherig balanceert. De track weet zich wel in positieve zin te onderscheiden door de uitstekende opbouw. Met Winters Light en de mooie afsluiter Only Distant Echoes Reign (Part 2) bouwt Ruadh verder voort op de atmosferische, folky blackmetalsound die is ontwikkeld door groepen als Winterfylleth en Wodensthrone. Niet geheel verrassend is ook de muziek van Saor nog steeds een inspiratiebron, maar Perrett waakt ervoor om zijn grote idool al te opzichtig te plagi�ren.

Hoewel The Rock Of The Clyde absoluut een stap vooruit is ten opzichte van het matige debuut, zijn nog niet alle obstakels overwonnen. Zo vormen de wat �blaffende� grunts van Perrett nog steeds een aandachtspunt. Vooral Fields Of Heather heeft hieronder te lijden. En hoewel de productie beter is dan op de onderontwikkelde voorganger, is het drumgeluid nog steeds wat gekunsteld, met name tijdens de bij vlagen wel erg abrupte tempowisselingen. Het zijn zaken die enige afbreuk doen aan de luisterervaring. Het is uiteindelijk vooral een kwestie van verwachtingsmanagement, maar wie niet verwacht dat Ruadh bovengenoemde bands van de troon stoot, heeft er met The Rock Of The Clyde een aardig album voor de collectie bij.

Tracklist:
1. Embers
2. The Rock Of The Clyde
3. Winters Light
4. Fields Of Heather
5. Only Distant Echoes Reign (Part 1)
6. Only Distant Echoes Reign (Part 2)