Het verschil met de vorige twee albums merk je al gelijk bij de openingstrack. In plaats van een korte, vreemde intro krijg je gelijk een traag nummer als intro voor je kiezen, wat doet denken aan de nummers Iowa en Purity. Pas bij The Blister Exists weet je weer zeker dat het een Slipknot album is, want dat nummer beukt net als het meeste op Iowa en het debuutalbum. Dit derde album bevat meer van dat soort nummers, onder andere Three Nil, de single Duality en het lekkere Pulse Of The Maggots, maar er staan voor Slipknot-begrippen wat vreemde nummers op.
Die vreemde nummers zorgen er voor dat Vol. 3 (The Subliminal Verses) wat moeilijker is om in te komen dan zijn voorgangers. Tegelijkertijd toont het wel een volwassenere band. Het rustige, acoustische Circle is een mooie ballad, alleen wordt het op het eind verpest door wat samples en drums. Het nummer had overigens zo op het Stone Sour album van zanger Corey Taylor en gitarist James Root kunnen staan, net als het hardere Before I Forget en de ballad Vermilion part 2. Ondanks de rustigere nummers is de agressie niet verdwenen. Corey schreeuwt zijn longen nog diverse keren uit z'n lijf, maar gebruikt zijn normale zangstem wel een stuk vaker. De overall sound is verder niet zo veel gewijzigd. De gitaarsound is redelijk hetzelfde, maar er wordt dit keer wel beter gebruik gemaakt van de percussionisten. Die zijn een stuk nadrukkelijker aanwezig dan op de vorige plaat.
Zoals eerder gezegd is Vol. 3 (The Subliminal Verses) moeilijker om in te komen dan zijn voorganger. Toch is het een goede opvolger, met weer wat lekker agressieve nummertjes, en een gezonde dosis vernieuwing.
Tracklist:
1. Prelude 3.0
2. The Blister Exists
3. Three Nil
4. Duality
5. Opium For The People
6. Circle
7. Welcome
8. Vermilion
9. Pulse Of The Maggots
10. Before I Forget
11. Vermilion pt. 2
12. The Nameless
13. The Virus Of Life
14. Danger - Keep Away
.jpeg){kind=small}
