"Let's see these strange days as an opportunity to reconsider and imagine what our lifestyle should be and what really really matters", aldus de heren van Villagers Of Ioannina City (probeer die bandnaam maar eens in n keer correct uit te spreken). De natuurliefhebbers uit het Griekse Ioannina zijn met een snelle opmars bezig. Na een promo-album in 2010, een paar ep's in 2014 en het officile debuutalbum Riza (2014) is er nu de langverwachte opvolger, die in september vorig jaar verscheen via Mantra Records, maar nu dus opnieuw wordt uitgebracht door Napalm Records.
De Zuid-Europeanen laten daarop een mix horen van psychedelische, progressieve heavy rock en folk. Zo bestaat de line-up naast een zanger/gitarist, een drummer en een bassist uit iemand die klarinet en kaval speelt en iemand die verantwoordelijk is voor de windinstrumentatie en de doedelzakpartijen. Isis, Neurosis en Tool zijn voorname invloeden, maar zeker door het inzetten de folkinstrumentatie ontstaat een eigen sound. Vanwege de optimale toepassing van dat onderscheidende element in Part V, Dance Of Night en Father Sun scoort de groep extra punten.
Age Of Aquarius klinkt heel anders dan zijn voorganger. Riza bevat meer etnische elementen en is alternatiever, zowel in de productie als in de lossere uitvoering. Zijn opvolger klinkt steviger (post-metal), strakker, gestroomlijnder, volwassener, gelaagder en toch helder waardoor je ook de baspartijen hoort), dromeriger en is meer op atmosferische stonerrock en post-metal geschoeid dan op de alternatieve folkrock. Hoewel sommige tracks een 5/8 en 7/8 maat hanteren, is het zeker de eerste helft een minder avontuurlijke compilatie tracks dan Riza. Fans van die plaat zullen wellicht het experimentele karakter en de niet-Engelse teksten missen.
De nieuwe collectie songs moet het hebben van zijn meeslepende karakter, van zijn repetitieve riffs en ritmiek die de luisteraar betrekken bij het verhaal van de plaat. Dat verhaal wordt zowel verteld door de instrumentatie als de heldere vocalen van de frontman. Heel af en toe doen de zanglijnen aan die van Bono van U2 denken. De groep muzikanten trekt de luisteraar mee naar zijn eigen wereld en laat je pas weer los nadat de laatste toon is uitgeklonken van Father Sun en dat is niet de afsluiter.
Want daarna krijg je een heel andere kant van de dorpelingen uit Ioannina te horen. Het is net alsof je een andere plaat hebt opgezet. Na de hypnotiserende post-metal is er plotseling Millenium Blues, dat veel directer is en een reggae-vibe en soulzang bevat. Het tweede deel is een stuk steviger met bluesy stoner en jarenzeventigrock. Daarop volgt het post-punkende Cosmic Soul, het rock-n-rollende For The Innocent en het dronende, doomy outro Sparkle Out Of Black Hole.
Met andere woorden: Age Of Aquarius verschilt nogal van zijn voorganger. Het is bijna appels met peren vergelijken. De nieuwe collectie songs zal tot verdeeldheid leiden onder de fans, maar is op zich een prima werkstuk dat in eerste instantie heel coherent is en later alle kanten opvliegt. Hoewel de afwisseling aan het einde welkom is en de beheersing van de bandleden van verschillende genres toont, vormen de eerste zes tracks een veel overtuigender geheel.
Tracklist:
1. Welcome
2. Age Of Aquarius
3. Part V
4. Dance Of Night
5. Arrival
6. Father Sun
7. Millennium Blues
8. Cosmic Soul
9. For The Innocent
10. Sparkle Out Of Black Hole
