Pitfest
Enquête

Wat is jouw favoriete song van Hatebreed?

A Call For Blood
As Diehard As They Come
Defeatist
Destroy Everything
Doomsayer
Empty Promises
Everyone Bleeds Now
Honor Never Dies
I Will Be Heard
In Ashes They Shall Reap
Instinctive (Slaughterlust)
Last Breath
Live For This
Looking Down The Barrel Of Today
Perseverance
Proven
Serve Your Masters
Seven Enemies
Smash Your Enemies
Tear It Down
This Is Now
To The Threshold
Weight Of The False Self
When The Blade Drops
een andere Hatebreed-kraker

[ Uitslag | Enquêtes ]

    28 maart:
  • Blackbriar en Solarcycles
  • Doodseskader
  • Embrace Your Punishment, Diaroe, Subvergence en Man As Plague
  • Reformist, Abyss Above en Zubzero
  • 29 maart:
  • Braces, Serve en Torn From Oblivion
  • Phil Campbell and The Bastard Sons en Lucifer Star Machine
  • Syberia, Omega Sun, An Evening with Knives, Scorched Oak en Dunes
  • 30 maart:
  • Blackbriar en Solarcycles
  • Cult-Art Tattoofest
  • Dance With Dragons en Arluna
  • Dynamo Metalfest Band Battle
  • Hammok
  • Heilland festival
  • Interstellar Solar Fest II
  • Pierce The Veil, Dayseeker en Holding Absence
  • Red Rum en Mourning Wood
  • Seein Red, Ancestral Sin, Abusive Forms en Days of Desolation
  • Terneuzen On Fire V
  • Vengeance, Diggeth en Junkyard Dogs
  • Vloek Van Twenthe III
  • 31 maart:
  • Cult-Art Tattoofest
  • Festerfest
  • Ggu:ll, Onthou en Ter Ziele
  • 1 april:
  • Bleeding Gods, Tribal Spirits en Black Silence
  • Terror, Nasty en Dying Wish
  • 2 april:
  • Terror, Nasty, Redemption Denied en Force
  • 3 april:
  • Malphas, Bedrängnis en Satanic Violence
    28 april:
  • Blasphemy, Wrok en Kerberos
  • FemME IX - Female Metal Event
  • Warkings, Hammer King en Victorius
Kalender
Vandaag jarig:
  • Ari Nissilä (Catamenia) - 52
  • Daniel Cardoso (Anathema) - 43
  • Douglas J. Sylvia (Fear Of God) - 59
  • Enrico Canu (Heimdall) - 38
  • Erick Avila (Six Magics) - 45
  • John Evan (Jethro Tull) - 76
  • Nathanaël "Nath" (Anachronia) - 40
  • Ol Drake (Evile) - 40
Review

Evergreen Refuge - Skyward
Jaar van release: 2019
Label: A Moment of Clarity Recordings
Evergreen Refuge - Skyward
De Amerikaan Dylan Rupe is een bedrijvig heerschap. Onder de banier Evergreen Refuge maakt de in Colorado woonachtige jongeman isolationistische black metal die diep geworteld is in de ruige natuur van de Rocky Mountains. Ik was in 2014 erg onder de indruk van het in eigen beheer uitgebrachte Embers, een plaat waarop slechts één instrumentaal nummer van vijfenvijftig minuten te vinden is. De combinatie van field recordings, ambient en monotone, atmosferische black metal resulteerde in een hypnotiserende onderdompeling in een andere wereld. Sindsdien heeft Rupe alweer een handvol nieuwe platen uitgebracht. Daarnaast is hij ook nog componist voor verwante groepen als Arête, Cuscuta en Bull Of Apis Bull Of Bronze (waarvan onlangs het debuut verscheen). Inderdaad, een bedrijvig heerschap dus!

Het enkele maanden geleden verschenen Skyward is de tiende full-length die Evergreen Refuge uitbrengt in zeven jaar tijd. Met een speelduur van zesenzestig minuten en één enkel nummer vraagt deze plaat nóg meer geduld van de luisteraar. Skyward is dan ook zeker geen album dat zich tussen de soep en de aardappelen door laat beluisteren. De plaat is in zekere zin meer een meditatieve ervaring dan een traditioneel album. Een zeer lange opbouw van minimalistische, traag aanzwellende ambient en rustieke tribal-percussie zorgt ervoor dat de luisteraar langzaam in een staat van ontvankelijkheid wordt gewiegd. Pas na tien minuten maakt een subtiele ambientmelodie zich los van de achtergrondklanken en wordt de percussie verrijkt met maracas en fluiten. Het is zelfs pas bij de dertienminutengrens dat de eerste ruizige blackmetalriff zijn opwachting maakt.

Vanaf zeventien minuten volgt echter weer een terugkeer naar tribal-klanken met een drone-achtige achtergrond. Het gedeelte dat volgt is traag, zwaar en log. Zo gaat het eigenlijk over de gehele lengte van het album. Er zijn slechts enkele versnellingen, waarin de beminnelijke, op Wolves In The Throne Room- en Fauna-leest geschoeide boomknuffelblack even zijn opwachting maakt, maar die passages zijn zeldzaam en kort. Door de wat onsamenhangende mix komen die gedeeltes ook niet heel lekker uit de verf. De drumsound klinkt gekunsteld en weggemoffeld, terwijl de gitaarpartijen te zompig en log klinken om bij de muziek te passen. Een gemiste kans, zeker omdat de productie op Embers veel beter is.

Het zijn dan ook de introspectieve, ritualistische folkgedeelten die het meest aanspreken aan Skyward. De combinatie van trage percussie en het kalme, akoestische gitaarspel zorgen voor een sjamanistische ‘vibe’. Ondanks dat blijkt Skyward vooral een teleurstelling. De muziek is minder gebalanceerd en slaagt er minder goed in om de sfeer vast te houden. Liefhebbers van uitgesponnen, hypnotiserende blackmetalklanken doen er beter aan om Embers op te sporen.

Tracklist:
1. Skyward

Score: 60 / 100

Reviewer: Rik
Toegevoegd: 21 juli 2019

Alle artikelen en foto's (afgezien van albumhoezen, door bands/labels/promoters aangeleverde fotos of anders aangegeven), zijn © 2001-2024 Metalfan.nl, en mogen niet zonder schriftelijke toestemming gekopieerd worden. De inhoud van reacties blijven van de reageerders zelf. Metalfan.nl is niet verantwoordelijk voor reacties van bezoekers. Alle datums van de Nieuwe Releases, Concertagenda, Kalender en in de artikelen zijn onder voorbehoud.