De plaat begint met War In, een oud soldatenliedje in de stijl van die tijd. Als deze is afgelopen, start Arrival. The Meuse-Argonne direct. Deze track is erg duidelijk gent op death metal en het tempo gaat wat omlaag tijdens de refreinen. Meteen komen de kwaliteiten van alle bandleden naar voren. De ritmesectie speelt voornamelijk snel en hard, maar weet hierbij wel veel leuke details in zijn spel te houden. De zang is laag en duidelijk gearticuleerd. Hierdoor zijn de verhalen redelijk te volgen. De gitaarpartijen zijn dreigend en herkenbaar. In alle composities weten de gitaristen een andere sfeer neer te zetten, waardoor ze erg duidelijk van elkaar te onderscheiden zijn. Het album raast door met A7V Mephisto, een langzamer, dreigend nummer en het meer groovy High Wood. 75 Acres Of Hell.
Hierna volgt Beat The Bastards, een cover van de punkband The Exploited. De track is goed omgezet naar het geluid van 1914. De punkriffs zijn vervangen door het herkenbare gitaargeluid van 1914 en er is weinig punk meer te horen in de diepe grunts van zanger Ditmar Kumar. Hanging On The Barbed Wire is weer een oud soldatenlied. De achtergrondgeluiden en de positie op het album zorgen ervoor dat, hoewel het een onderbreking is van de agressie, het lied een onaangename sfeer neerzet.
In Passchenhell zingt Dave Ingram (Dawn Among The Dead Men, ex-Benediction, ex-Bolt Thrower) mee. Dit zorgt voor meer gelaagde vocalen, wat dit nummer nog intenser maakt. The Hundred Day Offensive is een goed sluitstuk (erna volgt nog de outro War Out, maar dat is net als War In een soldatenlied). Het opus van tien minuten bouwt langzaam op en gaat steeds wanhopiger klinken. De tekst gaat over een groep soldaten die langzamerhand steeds meer uitgedund wordt. Het is een goede samenvatting van de sfeer die het album weet te creren, niet alleen de agressie en pakkende riffs zijn aanwezig, maar ook de hopeloosheid van de soldaten.
Er worden veel geluids- en spraakfragmenten gebruikt om deze sfeer neer te zetten. Hoewel de band daar zeker in slaagt, zit er ook een nadeel aan. Veel van die fragmenten duren lang of volgen elkaar op, wat de vaart uit het album haalt. Maar dit is slechts een klein minpuntje, want verder is er weinig negatiefs te zeggen over The Blind Leading The Blind. Hoewel het nog maar de tweede plaat is van de Oekraners, is deze levendig en gelaagd geworden en laat deze zien dat de band bestaat uit zeer goede songwriters. Als de groep deze koers door blijft zetten, zullen er na PitFest vast nog veel shows in West-Europa volgen.
Tracklist:
1. War In
2. Arrival. The Meuse-Argonne
3. A7V Mephisto
4. Highwood. 75 Acres Of Hell
5. Beat The Bastards (The Exploited-cover)
6. Hanging On The Barbed Wire
7. Passchenhell (Featuring David Ingram)
8. Cest Mon Dernier Pigeon
9. Stotrupp
10. The Hundred Day Offensive
11. War Out
.jpeg){kind=small}
