Een deel van het succes is te danken aan de humor in de clips (bekijk die van 1.618 maar eens) en op social media (zie het recentelijke filmpje die op een station is opgenomen) en aan het charisma van frontman Riley McShane. Het andere deel van de opmars van deze groep is het songmateriaal. Zelden klonk (death) metal zo swingend, technisch, melodieus, harmonieus en progressief.
Klassiekers in wording Gray Matter Mechanics - Apassionata Ex Machinea en 1.618 zijn hier enkele voorbeelden van. Met het uitstekende openingsduo van de vijfde full-length Apoptosis komt hier gelukkig een vervolg op. De nieuwe bassist, Brandon Michael, opent indrukwekkend met een technisch basloopje en al snel volgen Greg Burgess en Michael Stancel met harmonieuze leads, Opethiaanse en Behemothiaanse riffs, getokkel op de Spaanse gitaar en technisch soleerwerk. Drummer Brandon Park zit ondertussen niet stil en imponeert even later met razendsnel blastwerk, veel tempowisselingen en kleurrijke fills. Alles is goed te volgen dankzij de heldere mix en productie. Die doen gelukkig geen afbreuk aan de sfeer, al zal het snare-geluid niet iedereen aanspreken.
Partheogenesis en Interphase // Meiosis vormen samen een bijna allesomvattende compositie die zowel het technische vermogen van de bandleden toont als het vermogen om het technische spel te verpakken in knappe composities die niet alleen imponeren vanwege de technische kunde, maar die ook nog eens blijven hangen. Ondanks de vele wendingen blijft Allegaeon veel in vierkwartsmaat spelen. Daarmee is de muziek toegankelijk, maar de songs vervelen niet. Elke keer gebeurt er wel wat dat de aandacht opeist, zoals de cleane vocalen in Extremophiles (B) of de prachtige solo of de breakdown in Secular Age.
Het is niet overal feest. Ondanks de sterke tweede fase in Secular Age gaat het eerste relatief onopgemerkt voorbij. Exothermic Chemical Combustion (net als de beide Extremophiles-delen een overblijfsel van de vorige plaat Proponent For Sentience) is nog altijd knap gespeeld, maar er gebeurt in tegenstelling tot andere tracks niet veel bijzonders of iets dat zich onderscheidt. Nee, dan luister je liever naar het memorabele Extremophiles (A), dat een episch tintje krijgt vanwege de toevoeging van ambient synthesizerklanken en een basisriff die in verschillende varianten terugkeert. Of naar het dynamische Metaphobia, dat agressieve passages bevat, maar ook zijn melodieuze pracht etaleert. Een ideaal nummer voor op de setlist.
Nog interessanter wordt het met Tsunami And Submergence, dat een deel van een disaster suite is, dat later in ep-vorm uitkomt. Ook Colors In The Currents (een fraai akoestisch intermezzo van Greg samen met de Noorse gitariste Christina Sandsengen) en Stellar Tidal Disruption behoren tot dat toekomstige concept. Met name het akoestische rustpunt en Tsunami And Submergence (met zijn filmische benadering in de eerste helft en zijn Dream Theater- en Megadeth-elementen) zijn een frisse beleving voor de oren. Daar draagt de cleane zang zeker aan bij. Het is jammer dat we daar niet meer van horen, want aan het begin van het epische titelnummer van tien minuten gaat Riley overtuigend de hoogte in.
Apoptosis is net als de andere albums van Allegaeon een knap werkstuk met technische en melodieuze science metal. Dit keer meer gefocust op de band zelf, dus zonder orkestrale toevoegingen, zoals op de voorganger. Niet alle tracks zijn jammer genoeg memorabel en dat levert dan ook wat minpunten op. Desondanks blijft er genoeg om van te genieten en misstaat deze vijfde langspeler van de Amerikanen niet in je platenkast. Over platen gesproken: de vinylversie bevat twee bonustracks. De drie clips die tot nu toe zijn uitgebracht, laten een wat serieus beeld zien. Hopelijk is de show tijdens FortaRock vermakelijker.
Tracklist:
1. Parthenogenesis
2. Interphase Meiosis
3. Extremophiles (B)
4. The Secular Age
5. Exothermic Chemical Combustion
6. Extremophiles (A)
7. Metaphobia
8. Tsunami And Submergence
9. Colors Of The Currents
10. Stellar Tidal Disruption
11. Apoptosis
12. In Flanders Fields (bonustrack)
13. Concerto In Dm (BWV 1052) (bonustrack)
