Daarin valt direct een aantal dingen op. Ten eerste de prima verzorgde instrumentatie. Vaak draait het in dit soort bands om de zangeres en is er qua gitaarwerk weinig te beleven, maar de heren laten de ene na de andere gave rock- of metalriff door de boxen klinken. De goed opgebouwde, harmonieuze intro maakt direct al indruk, maar er zijn beslist meer momenten waarop de mannen zich van hun beste kant laten horen. Soms herinneren de ideeën aan de groten der aarde. Kill With Kindness begint met een Hell Awaits-achtige riff en vervolgt in hoger tempo met harmonieus gitaarspel à la In Flames. Me My Enemy heeft ritmisch veel weg van Keep On Rotting In The Free World van Carcass.
Het tweede opvallende element betreft de extreme vocalen van drummer Tommy Goffin, die ervoor zorgen dat dit de meest agressieve release is van de zuiderburen. Dat statement wordt nog eens kracht bijgezet door het ruige Bogus POTUS (over Trump), waarin de extreme vocalen de dienst uitmaken en zangeres Michelle Nivelle niets te zeggen heeft. Soms, zoals in het catchy Supernatural, doen de screams en grunts aan die van Mikael Stanne van Dark Tranquillity denken. Ze keren regelmatig terug.
Elders krijgt Michelle uiteraard genoeg ruimte. Ze heeft een melodieuze rockstem die de rockzangeressen van de jaren negentig in gedachten laten opkomen. Ze laat zich van haar sterkste kant horen in het titelnummer en in Your Darkest Hour. Net als het mooi opgebouwde, emotionele titelnummer (over onderdrukking van vrouwen) geldt laatstgenoemde als één van de hoogtepunten bestempeld. Wederom vanwege de gave, groovy riffs, die hier een stuk zwaarder en agressiever zijn dan in de openingstrack, zodat dit nummer nog meer power heeft dan de opener. Het refrein is memorabel en de grunts passen hier beter dan in Resurrection. Niets gaat echter boven de afsluitende compositie, waarin Michelle veel emotie in haar zang legt.
Niemand minder dan Dan Swanö is de man achter de knoppen. Hij begrijpt als geen ander hoe je zowel de melodieuze als de krachtige kant van de muziek van Hell City optimaal tot hun recht moet laten komen. Hij kan echter niet voorkomen dat na een ijzersterk begin wat minder overtuigende nummers aan bod komen. Slecht zijn ze zeker niet, maar minder opvallend. Wel is er voldoende variatie, waardoor je niet snel verveeld raakt. Hell City is na een periode van tegenslag agressiever, sterker en beter dan ooit terug met een aangename release waar de zuiderburen beslist trots op mogen zijn.
Tracklist:
1. Resurrection
2. Playing With Fire
3. Your Darkest Hour
4. Kill With Kindness
5. Me My Enemy
6. Embrace The Chaos
7. Bogus POTUS
8. Supernatural
9. Flesh & Bones
.jpeg){kind=small}
