De melodieuze hardrockband uit Duitsland heeft nooit de status van landgenoten Scorpions of Accept gekregen. Wel heeft Mad Max een goede reputatie opgebouwd, waardoor de ware liefhebber van het genre de band wel weet te vinden. Die reputatie wordt verstevigd met de release van het nieuwe album 35. Er staan negen solide tracks op, een spannende intro en men heeft zich gewaagd aan de Dokken-klassieker Paris Is Burning. Dat kan haast geen toeval zijn, want heel het album ademt een Dokken-sfeer uit.
Die Amerikaanse band staat bekend om de combinatie van smerig gitaarwerk en brave melodien. Die is volop aanwezig op 35. Als je niet beter weet, zou je haast denken dat George Lynch de nieuwe gitarist is van Mad Max. Gelukkig is geen enkele song direct te herleiden tot een Dokken-klassieker. Voss en zijn kompanen hebben vooral goed geluisterd, maar niks klakkeloos gekopieerd. Het zou natuurlijk ook wat zijn als je als veteranen in het vak zou moeten overgaan tot schaamteloos jatten. Bovendien staat er ook een aantal tracks op het album met een andere vibe, zoals het uitermate stevige Snowdance.
Mad Max weet wel wat de ingredinten zijn voor een goede hardrockplaat. De band bestaat immers alweer dik 35 jaar. Hoewel er geen wonderen worden verricht op dit twaalfde studioalbum en de productie steviger kan, is 35 een prima album voor wie de band en het melodieuze hardrockgenre een warm hart toedraagt. De band geeft op 8 november een optreden in De Bosuil in Weert, dus wellicht komen er wat nieuwe tracks voorbij.
1. The Hutch
2. Running To Paradise
3. Beat Of The Heart
4. D.A.M.N.
5. Snowdance
6. Thirty 5
7. Already Gone
8. False Freedom
9. Goodbye To You
10. Rocky Road
11. Paris Is Burning (Dokken-cover)
