Componist Michael Sweet weet donders goed dat God Damn Evil dit soort reacties zou uitlokken. Dat terwijl de titel letterlijk moet worden opgevat: God, verdom het kwaad! Het is een aanklacht op de huidige stand van zaken op aarde waarbij het kwaad lijkt te overwinnen. Dus wat mij betreft kunnen de Christenen weer rustig ademhalen en wederom een vet Stryper-album tot zich nemen. Want het nieuwe album mag zeker gehoord worden.
Stryper-fans boffen de laatste jaren maar, want back to the roots- album No More Hell to Pay (2013) en het zwaardere Fallen (2015) behoren tot het betere werk. God Damn Evil is van dezelfde sterke kwaliteit. En dat terwijl Sweet alle songs in slechts negen dagen heeft geschreven! Misschien had hij het indrukwekkende refrein van Lost of het sappige riffwerk in Sea Of Thieves al langer liggen. In ieder geval heeft hij er in een korte periode een stel goede nummers van gemaakt.
De band beweert dat God Damn Evil zich onderscheid van andere albums omdat er vaker buiten de lijntjes zou worden gekleurd. Ik heb goed geluisterd en heb nauwelijks experimenten gehoord. Over de gehele line is het vooral een typische Stryper-plaat met songs die niet hadden misstaan op de klassiekers uit de jaren tachtig. Enkel het thrashy refrein van opener Take It To The Cross wijkt af van de norm. Dat heeft gemengde reacties opgeleverd bij de release van het nummer als eerste single. Zelfs ik twijfel nog steeds of het experiment is geslaagd of niet.
Het is daarom maar goed dat de rest van het album vertrouwd klinkt. De fans kunnen dus opgelucht ademhalen. Als kers op de kaart zingt Sweet nog altijd de sterren van de hemel en leveren hij en Oz Foz weer hels gitaarwerk af. Met God Damn Evil mikt Stryper zoals altijd op goedkeuring van zowel Judas Priest als van God.
Tracklist:
1. Take It To The Cross
2. Sorry
3. Lost
4. God Damn Evil
5. You Don't Even Know Me
6. The Valley
7. Sea Of Thieves
8. Beautiful
9. Can't Live Without Your Love
10. Own Up
11. The Devil Doesn't Live Here
