Het Spaanse Foscor is met vallen en opstaan al twintig jaar bezig, maar ik betwijfel of er veel lezers zijn die deze band uit Cataloni� al eens eerder zijn tegengekomen. De vier vorige albums verschenen immers via kleine undergroundlabels en verder heeft de band alleen nog wat demo�s en obscure split-releases op zijn naam staan. Anno 2017 lijkt het tij zich eindelijk te keren voor Foscor. Het relatief grote Season Of Mist neemt de band onder haar vleugels en dat zorgt ervoor dat Les Irreals Visions, het vijfde album van Foscor, meer �exposure� krijgt dan de vier vorige albums tezamen. Ook de sublieme, zeer sfeervolle hoes trekt direct de aandacht.

En eerlijk is eerlijk: op basis van wat Foscor op Les Irreals Visions laat horen, begrijp ik best waarom Season Of Mist brood ziet in deze muziek. Hoewel het gezelschap uit Barcelona is begonnen als blackmetalband, zijn de acht artistieke tracks op deze full-length veel melancholischer. Ze doen in sterke mate denken aan Katatonia, maar dan aangevuld met wat dreigendere, Pelican-achtige post-metalinvloeden. In de verte ligt ook een naam als Sinistro op de loer (overigens ook onder de pannen bij Season Of Mist), maar Foscor klinkt minder zwaar en massief. Hoewel de sound donker is, valt de muziek namelijk ook vooral als elegant en hypnotiserend te karakteriseren.

Met gitaarwerk dat deels op post-rock gebaseerd is (Instants, Encenalls De Mort) en deels wat steviger uit de hoek komt, klinkt Les Irreals Visions zowel heavy als stemmig. En hoewel de zang van frontman/bassist Fiar een kwestie van wennen is, past zijn nogal monotone, verhalende cleane zang eigenlijk best goed bij het kunstige karakter van de muziek. De eerste helft van het album is al sterk, maar in het tweede deel durft de band de teugels wat meer te laten vieren. Vooral met Malfian�a (met stuwend drumwerk en een fraaie, uitgesponnen gitaarsolo) en het diverse Espectres Al Cau (dat een aantal keren luidruchtig uit de hoek komt en verrassend eindigt met een accordeon) laat Foscor zijn klasse horen.

Een opmerkelijk detail is dat de band niemand minder dan Primordial-frontman A.A. Nemtheanga bereid heeft gevonden tot een gastbijdrage in de track Ciutat Tr�gica. Op papier klinkt dat echter bijzonderder dan in de praktijk, want zijn karakteristieke stemgeluid wordt te weinig benut. Foscor laat op Les Irreals Visions echter horen het ook prima zonder gasten te kunnen stellen. De band beschikt over voldoende kwaliteit om een sfeervol, kunstzinnig werkstukje af te leveren. Hoewel het niveau van bovengenoemde bands nog niet helemaal wordt bereikt, zal dit album zeker in deze gure winterdagen bij veel mensen in de smaak vallen.

Tracklist:
1. Instants
2. Ciutat Tr�gica
3. Altars
4. Encenalls De Mort
5. Malfian�a
6. Espectres Al Cau
7. De Marges I Matinades
8. Les Irreals Visions