Die twee zijn er al vanaf 2 mei 1982 bij. De mannen schrijven destijds in Houston, Texas hun eerste nummers. Ze oefenen samen met drummer Eric Brecht en bassist Dennis Johnson. Vader Brecht is de geluidsoverlast al snel meer dan zat en scheldt de jongens uit voor Dirty Rotten Inbeciles, en voila, daar is de bandnaam. Het kwartet speelt twee maanden na oprichting zijn eerste show en komt na een half jaar al met de eerste extended play Dirty Rotten EP. Daarop staan korte explosies van punktracks die in de meeste gevallen de minuut nog niet halen. Wegens succes volgt een jaar later de Dirty Rotten LP met extra tracks.
In 1985 verschijnt de tweede full-length Dealing With It. Hierop zijn de hardcorepunkroots nog altijd prominent, maar doen in beperkte mate metalriffs hun intrede. Met Crossover wordt die lijn doorgetrokken en ontstaat een mix van hardcore, punk en heavy, speed en thrash metal. De uitvoering is strakker en gefocuster dan voorheen met vooral het drumwerk dat in positieve zin opvalt. Dat blijkt onder meer in het razende, korte A Coffin, dat de fans van het oude werk zal bekoren, de fills en twists in Hooked en met name Red Line, dat knappe fills bevat.
Grote voorbeelden voor de Amerikanen zijn onder meer SSD (Society System Decontrol), Gang Green, Venom, Slayer, Black Sabbath, Celtic Frost en Motrhead. En over Slayer gesproken, of ex-Slayer zo u wilt: Dave Lombardo is fan van de band en meerdere metalbands noemen D.R.I. als inspiratiebron, waaronder Anthrax, Dark Angel, Kreator, Nuclear Assault, Sodom en Slayer. D.R.I. brengt metal-, hardcore- en punkpubliek bij elkaar, zoals meerdere groepen in die tijd: S.O.D., Cro-Mags, Suicidal Tendencies, M.O.D., Corrosion Of Conformity en Cryptic Slaughter.
Hoogtepunten zijn de openingstrack The Five Year Plan, de hardcorepunk van Tear It Down, Redline (Venom meets Slayer) en Hooked. Het dynamische Decisions kijkt vooruit naar opvolger Four Of A Kind (1988). Met vijf minuten is dat het langste nummer op deze release. Het bevat een proggy twist en muzikale referenties aan Black Sabbath en Motrhead. Doorgaans klinkt de mix van punk, hardcore en speed metal, maar er is meer. Waar No Religion de hardcorekant toont, laat Oblivion net als in Hooked de voorliefde voor NWOBHM horen.
Crossover doet zijn naam eer aan. De plaat, zie vorig jaar zijn dertigjarige jubileum vierde, laat zowel de roots van D.R.I. horen als elementen waar de groep zich in de jaren erna op zou concentreren. Daardoor ontstaat een plaat met veel afwisseling. De langere songs kunnen niet allemaal de fans van het eerste uur bekoren, maar weten juist een breder publiek aan te spreken. Nog altijd is er de felheid van het eerdere werk, maar tegelijkertijd is de aanpak volwassener. Niet overal zijn de riffs echter memorabel (zoals in Probation). Ze zijn vooral primitief en snel, bedoeld om samen met de ritmesectie en de rauwe vocalen de toeschouwers aan het moshen en slammen te krijgen. Dat laatste wordt op de legendarische hoes getoond en het lukt D.R.I. nog altijd, want ondanks dat er sinds Full Speed Ahead (1995) geen full-length meer is gemaakt, doen de oldies, waaronder die van Crossover, het nog altijd goed in kleine zaaltjes en wellicht ook op Stonehenge 2018.
Tracklist:
1. The Five Year Plan
2. Tear It Down
3. A Coffin
4. Probation
5. I.D.K.Y.
6. Decisions
7. Hooked
8. Go Die!
9. Redline
10. No Religion
11. Fun And Games
12. Oblivion
13. Outro
